23 Ιουνίου 2023
Παναγιώτατε,
Έναρξη της Ναυτικής Εβδομάδος απόψε, σε έναν τόπο, που η θάλασσα και η ναυτοσύνη είναι σύμφυτες, θα έλεγε κανείς, με το γενετικό υλικό των ανθρώπων του. Έναρξη μιας γιορτής, που μάς ταξιδεύει στα πολυδαίδαλα ακρογιάλια των καιρών, των πολιτισμών, των παραδόσεων. Σαν γέφυρα νοητή, σμίγει το χθες με το σήμερα, σε μια διαχρονική πορεία μνήμης. Εδώ και 4000 χρόνια, από τη Νεολιθική εποχή και την Αργοναυτική εκστρατεία μέχρι σήμερα, η θάλασσά μας είναι λίκνο της Ιστορίας μας και σταυροδρόμι πολιτισμών, μια πολυσύνθετη ενότητα λουσμένη στο φως και στα χρώματα, που προσμένει να την ανακαλύψουμε.
H Ναυτική Εβδομάδα στην πόλη μας είναι πλέον ένας θεσμός, που αναβιώνει τα τελευταία 14 χρόνια στην αρχή του Θέρους, με την φροντίδα της «Μαγνήτων Κιβωτού». H «Μαγνήτων Κιβωτός», ο φορέας της Μητροπόλεώς μας με την πλούσια και πολυσχιδή προσφορά για τη διάσωση του πολιτιστικού μας αποθέματος, πρωτοστατεί και συσπειρώνει στην προσπάθεια αυτή πλήθος άλλων τοπικών φορέων. Είναι εντυπωσιακοί οι καρποί της συνεργασίας αυτής, εκδηλώσεις πράγματι μοναδικές στο περιεχόμενό τους: Αφιερώματα σε πόλεις, που τις ζωογονεί η αύρα της θάλασσας, σε τόπους που τους δροσίζει το μελτέμι της Μεσογείου. Τιμήθηκαν έως τώρα η Μεγάλη Ελλάδα στην Κάτω Ιταλία, η Αλεξάνδρεια και το Καστελλόριζο, με αναφορές στον πολιτισμό και στην ιστορία τους, στις μουσικές και εικαστικές εκφράσεις τους, στις παραδόσεις και στους χορούς τους.
Εφέτος αφουγκραζόμαστε την ανάσα της Ίμβρου! Στο ακρόπρωρο της Κιβωτού του Γένους μας, αυτό το νησί φρουρεί μια μεγάλη παράδοση, και συνάμα φέρει έναν ιδιαίτερο τίτλο τιμής: Είναι η γενέτειρα του προκαθημένου της Ορθοδοξίας μας, του Οικουμενικού μας Πατριάρχη. Σ΄αυτόν τον τόπο ανατράφηκε. Περπάτησε στα βράχια του και στα χρυσά του ακρογιάλια. Συλλάβισε εκεί μαζί με τα πρώτα του γράμματα και το αλφαβητάρι της πίστης μας. Εκεί επιστρέφει κάθε φορά, για να αναγεννηθεί στις αναμνήσεις των παιδικών του χρόνων, για να επισκεφθεί το πατρικό του σπίτι, για να χαρεί τη γλυκειά αίσθηση της γαλήνης στη βαθειά σιωπή των δειλινών, στα ήρεμα πρωινά, στον ήχο του μελτεμιού και των κυμάτων. Εκεί επιστρέφει, για να αναστηλώνει κάθε φορά, όχι μόνο τις εκκλησίες και τα κτίσματα, αλλά και τις ελπίδες και το ηθικό των συμπατριωτών του!
Ανοίγουμε, λοιπόν, τούτο το Καλοκαίρι τα πανιά της σκέψης μας και της καρδιάς μας, και σαλπάρουμε για το πολύπαθο νησί. Τιμούμε την Ίμβρο!
Αναζητούμε τα ίχνη της στις ατραπούς της ιστορίας και αποτολμούμε ταξίδι νοσταλγικό στα αγιασμένα χώματά της. Χρέος μας ιερό, να τιμούμε ό,τι ελληνικό στοιχείο διασώζεται, σε πείσμα όσων το επιβουλεύονται. Υποχρέωσή μας να αναπολούμε ό,τι εχάθη, να στηρίζουμε ό,τι παλεύει να επιβιώσει στις μαρτυρικές κρηπίδες της Ορθοδοξίας μας. Κυρίως, όμως, να μην λησμονούμε την ανείπωτη περιπέτεια των κατοίκων της. Κάποτε ζούσαν ευτυχισμένοι στο νησί. Πέρασαν όμως συμπληγάδες βίας, τρομοκρατίας και περιφρόνησης. Πότισαν τη γη τους με ιδρώτα, και θέρισαν ξερριζωμό, όταν το 1964 τέθηκε σε εφαρμογή το σκληρό πρόγραμμα διάλυσης του Ελληνισμού. Όσοι δεν μετανάστευσαν και παρέμειναν στα πατρογονικά εδάφη, δεν λύγισαν. Αντέχουν ακόμα, και αγωνίζονται με επίγνωση. Στηρίζουν με την παρουσία τους κοινότητες με ιστορία χιλιετιών. Κρατούν στη ζωή τους την πνοή και το κλάμα της Ρωμιοσύνης. Συντηρούν τις προσδοκίες και τα οράματα του Γένους μας, τους θησαυρούς που δεν καταλύονται με σπαθιά και απειλές.
Κλίνουμε γόνυ μπροστά στο εκεί δοκιμαζόμενο ελληνικό στοιχείο, που όλο και λιγοστεύει, σε ένα αδυσώπητο παρόν. Κλίνουμε γόνυ εμπρός στο μικρό ποίμνιο, που υπομένει και προσεύχεται, με ξεκάθαρη αυτοσυνειδησία της ιστορικής του συνέχειας. Υποκλινόμαστε και σε Σας, Παναγιώτατε Πάτερ και Δέσποτά μας, που τροφοδοτείτε με την άνωθεν ενίσχυση τον Ελληνισμό της Ίμβρου, τόσο με τα έργα που αθόρυβα επιτελείτε εκεί, όσο και με την παρουσία σας κάθε φορά που επιστρέφετε στο αγαπημένο σας νησί.
Σήμερα, όμως, επιστρέφετε και στον δικό μας τόπο! Εσείς που περιδιαβαίνετε τα τρίστρατα της οικουμένης σε μια πορεία αγάπης, ειρήνης, ενότητας, παράκλησης και επιστηριγμού των χριστιανών, βρίσκεστε ήδη ανάμεσά μας. Λαμπροφορεί και σεμνύνεται η πόλη μας, διότι έχει την ευλογία να Σάς υποδέχεται και να Σας φιλοξενεί και πάλι μετά από 21 χρόνια, με αυθόρμητα συναισθήματα πηγαίας αγάπης και σεβασμού. Ζούμε απόψε στιγμές βαρύτιμες, που σημαδεύουν καθοριστικά και λαμπρύνουν μοναδικά και ιδιαίτερα την ιστορία της πόλης μας. Νιώθουμε σιγουριά και δύναμη κοντά Σας. Η σεπτή Σας παρουσία μάς μεταγγίζει ένα φέγγος μεγαλωσύνης από την αύρα της Βασιλεύουσας, ένα ιερό δέος από το μαρτυρικό Φανάρι, μια εγγύηση ασφάλειας, μια πνοή ενότητας.
Απόψε, όμως, η τοπική μας Εκκλησία στο σύνολό της έχει και την ευλογία να φιλοξενεί και να δέχεται την πατρική παρουσία και του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, του διαπρύσιου κήρυκα της ενότητας, της καταλλαγής και του «νήφειν εν πάσιν». Τον ευχαριστούμε θερμά για την αγάπη του προς τον τόπο μας και τα πατρικά αισθήματα, που τρέφει πάντοτε για μας.
Είμαστε, λοιπόν, απόψε όλοι εδώ, ο κλήρος, ο ευλογημένος λαός του Θεού, και μαζί οι άρχοντες, να Σας καλωσορίσουμε με όλη την έκφραση της απεριόριστης υιικής μας αγάπης, να δεχθούμε την πατρική Σας ευλογία, και να ξεκινήσουμε με την ευχή Σας το ταξίδι για την «πικραμένη και αναστημένη» Ίμβρο. Την Ίμβρο της καρδιάς μας.
Ένας μικρός σταθμός στο φετινό ταξίδι για την Ίμβρο θα είναι από την πλευρά μας η προσφορά της ανακαίνισης και του εξοπλισμού του Ιερού Παρεκκλησίου της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος με την καθοδήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ίμβρου κ. Κυρίλλου.
Καλώς ανταμωθήκαμε, λοιπόν, στην αποψινή μας εκδήλωση, για να αναπολήσουμε μαζί, να στοχαστούμε, να αντλήσουμε θάρρος, να μπολιάσουμε τις καρδιές μας με ανδρεία, να αφουγκραστούμε τα μιλήματα των πατέρων μας, να μεταλάβουμε των αχράντων του έθνους μας. Ας απολαύσουμε τη χαρά της σημερινής μας συνάντησης! Και ας μη λησμονούμε το λόγο του ποιητή:
«Είναι οι πατρίδες πλάσματα πού ‘χουν ψυχή και σώμα,
όταν δεν χάνεται η ψυχή μην το θρηνείς το χώμα.
Και των πατρίδων η ψυχή είμαστε εμείς που ζούμε, εμείς που αναπολούμε»!
…………………………………………………….
