Ρεπορτάζ: Φώτης Σπανός
Θεσμοί, όπως οι Λειτουργοί Υγείας της Αγάπης, η Μαγνήτων Κιβωτός, η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών, ο «Εσταυρωμένος» διαμορφώνουν το πλαίσιο μιας Εκκλησίας που είναι ζωντανή και ενώνει, σύμφωνα με τον μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο, που πριν λίγες ημέρες συμπλήρωσε 26 χρόνια διακονίας στην τοπική Εκκλησία.
Μιλώντας σε ραδιοφωνική εκπομπή στο sportfm, αναφέρεται στα χρόνια, τους στόχους που είχε θέσει, αλλά και τη σχέση με τους πιστούς.
Πέρασαν γρήγορα αυτά τα 26 χρόνια; «Πέρασαν γρήγορα, αλλά και αργά. Διαδέχτηκα τον αείμνηστο μακαριστό Χριστόδουλο που βρισκόταν στη μητρόπολη 24 χρόνια, άρα δεν ήταν μια εύκολη διαδοχή. Έκανα όμως τον σταυρό μου και ήρθα. Προσπάθησα να συνεχίσω το έργο του μακαριστού και με τη χάρη του Θεού, αν μπορούσα να δώσω και μερικά στοιχεία του δικού μου χαρακτήρα σε αυτή την πορεία» απαντά ο μητροπολίτης.
Ο ίδιος υπογραμμίζει τη ζωντάνια της Εκκλησίας λέγοντας πως «κρατήσαμε δυνατό τον κλήρο μας, κάνοντας σε αυτά τα 26 χρόνια πάνω από 120 χειροτονίες ιερέων, έχοντας σχεδόν 100% πληρότητα στους ναούς. Έτσι μπορούμε να καλύπτουμε τις ανάγκες όλων των ναών. Κοντά μας ήρθαν και εθελοντές ιερείς. Και όλους τους ενισχύουμε πνευματικά μέσα από τα επιμορφωτικά σεμινάρια. Μάλιστα έχω τη χαρά να χειροτονώ παιδιά τα οποία βάπτισα. Δηλαδή είναι ιερείς τους οποίους πρώτα τους έκανα αναγνώστες, μετά τους πάντρεψα, τους χειροτόνησα διακόνους και ιερείς, ενώ σήμερα προσφέρουν εξαιρετικές υπηρεσίες».
Θεσμοί με υπόβαθρο
Ο κ. Ιγνάτιος αναφέρεται στο ζήτημα των θεσμών που δημιουργήθηκαν στη δική του ποιμαντορία, τονίζοντας πως «καταφέραμε και δημιουργήσαμε εξαιρετικούς θεσμούς με υπόβαθρο για να έχουν συνέχεια στο μέλλον. Ο Λειτουργοί Υγείας της Αγάπης ήταν ο πρώτος θεσμός που πρώτα δραστηριοποιήθηκε στις χειμαζόμενες περιοχές του εμφυλίου πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία και στη συνέχεια στην Αφρική, τη Γεωργία και αλλού, ενώ σήμερα έχει αναπτυχθεί ένα δίκτυο των 25 φορέων υγείας που κάνουν δωρεάν προληπτικές εξετάσεις στα χωριά της επαρχίας. Ο άλλος θεσμός είναι η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών, που αποτελεί μια προσπάθεια θεολογικού διαλόγου, ένα εργαστήριο θεολογίας που είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο. Πολλοί στο εξωτερικό γνωρίζουν τον Βόλο ως τόπο διαλόγου και συνύπαρξης από τις προσπάθειες που καταβάλλει ο διευθυντής, κ. Παντελής Καλαϊτζίδης. Επίσης υπάρχει η Μαγνήτων Κιβωτός για τη διάσωση του πολιτιστικού αποθέματος, που ενεργοποιήθηκε με τον αείμνηστο Νίκο Τσούκα, που ήταν η ψυχή του, και τώρα συνεχίζεται από άλλα μέλη, με δράσεις όπως η Ναυτική Εβδομάδα, οι αυγουστιάτικες παρακλήσεις.
Παράλληλα δραστηριοποιείται και ο «Εσταυρωμένος», ο οποίος είχε ξεκινήσει την προσπάθειά του δύο χρόνια πριν έρθουμε εμείς εδώ, με σημαντικό κοινωνικό έργο».
Τα ενοριακά συσσίτια
Τα ενοριακά συσσίτια είναι ο πιο σημαντικός πυλώνας του κοινωνικού έργου της τοπικής Εκκλησίας. «Το Δος Ημίν Σήμερον στον μητροπολιτικό ναό αγίου Νικολάου δημιουργήθηκε επί των ημερών μας, ενώ δώσαμε έμφαση, ώστε κάθε ενορία να έχει το δικό της σπίτι γαλήνης. Τα ενοριακά συσσίτια διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στα δύσκολα χρόνια της οικονομικής κρίσης, όπου διατίθενταν καθημερινά μέχρι και 2.000 μερίδες φαγητού, ενώ σπουδαία παρέμβαση υπήρξε και στις μέρες των πλημμυρών, δίνοντας φαγητό στους κατοίκους των πλημμυρισμένων περιοχών» επισημαίνει ο μητροπολίτης.
Έμφαση και στην εκπαίδευση
Επίσης, λειτουργούν οι παιδικοί και βρεφικοί σταθμοί σε Βόλο και Αγριά, ενώ ξεκίνησε τη λειτουργία του και το πρόγραμμα διά βίου μάθησης που είναι κατοχυρωμένο με πιστοποίηση από το υπουργείο παιδείας.
Ο μητροπολίτης σημειώνει για το κτήριο του πρώην οικοτροφείου πως σύντομα αρχίζουν οι εργασίες, όπου θα στεγαστούν σχολές βυζαντινής μουσικής και αγιογραφίας, δύο σχολές όπου οι απόφοιτοι έχουν τη δική τους επαγγελματική πορεία.
«Βλέπω πίσω και δοξάζω τον θεό, γιατί πιστεύω ότι έχουμε δημιουργήσει ένα υπόβαθρο για να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες της εποχής που έρχεται. Η Εκκλησία μας σε όλα αυτά τα χρόνια παρέμεινε ζωντανή και είναι εδώ για να ενώνει τους ανθρώπους. Έχουμε άψογη συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς» υπογραμμίζει ο κ. Ιγνάτιος.
Διπλασιάστηκαν τα μοναστήρια
Η μητρόπολη Δημητριάδος διαθέτει πλέον 22 μοναστήρια τα οποία έχουν διπλασιαστεί σε σχέση με τα παλιότερα χρόνια. «Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν νέοι και νέες με πνευματικότητα με εμβάθυνση στην αφιέρωση στον Θεό» τονίζει ο κ. Ιγνάτιος.
Και προσθέτει πως «στη μητρόπολη Δημητριάδος έχει δημιουργηθεί ένας πυρήνας ανθρώπων, λαϊκών και κληρικών, που δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Μάλιστα από τη μητρόπολή μας αναδείχτηκε και ο νυν μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός Κιαμέτης, που συνέβαλε για τη δημιουργία του βυζαντινού μουσείου στη Μακρινίτσα, την ενίσχυση του γηροκομείου Καναλίων και άλλων».
Οι πιστοί εκκλησιάζονται σε σημαντικό βαθμό
Ερωτηθείς αν σε σχέση με 26 χρόνια πριν έχει ενισχυθεί ή μειωθεί η πίστη και η ορθόδοξη πνευματικότητα των πιστών, ο κ. Ιγνάτιος απάντησε πως «η μητρόπολη Δημητριάδος έχει μια ευλογία Θεού, ότι οι προκάτοχοί μας ήταν όλοι εξαιρετικοί επίσκοποι και μητροπολίτες που ο καθένας τους έδωσε τη δική του σφραγίδα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να υπάρχει ένα ανθρώπινο δυναμικό που πιστεύει, ξέρει τι είναι Εκκλησία, εκκλησιάζεται σε σημαντικό βαθμό. Έτσι έχουμε ανθρώπους με παράδοση, ζωντανές ενορίες. Τα πράγματα ασφαλώς αλλάζουν, ειδικά στους νέους. Αλλά λειτουργούμε τις κατασκηνώσεις μας, τα κατηχητικά μας, βγάζουμε και βιβλία και ειδικά βοηθήματα που λαμβάνουν τα παιδιά για τα σπίτια τους. Αν τελικά κάνει ο καθένας μας μια σύγκριση με τα παιδικά του χρόνια, πόσα παιδιά εκκλησιάζονταν, θα δούμε ότι δεν υπάρχει διαφορά με το σήμερα. Εκεί, όμως, που υπάρχει μια διαφορά, είναι η μείωση του πληθυσμού».
Η μείωση του πληθυσμού
Ο μητροπολίτης θεωρεί ως τον μεγαλύτερο κίνδυνο για το έθνος το δημογραφικό, λέγοντας πως «τα χωριά ερημώνουν από νέες οικογένειες. Και δεν είναι μόνο τα χωριά, αλλά και περιαστικές περιοχές του πολεοδομικού συγκροτήματος Βόλου, όπως αποτυπώθηκε σε μια συνάντηση που είχαμε στα μέσα της περασμένης εβδομάδας με ιερείς εκκλησιών των γύρω περιοχών. Μειώνονται οι κάτοικοι στην περιφέρεια του Βόλου. Και αναγνωρίζουμε ότι θα συνυπάρξουμε και με ανθρώπους από άλλους πολιτισμούς. Το κενό θα καλυφθεί και γι’ αυτό πρέπει να έχουμε γέφυρες και να μπορούμε να αναδείξουμε τον πολιτισμό μας. Αλλά και όσοι έρθουν, να καταλάβουν ότι αξίζει να ζουν στην Ελλάδα και να εγκολπωθούν αυτά που είναι κεκτημένα του ελληνικού λαού».
