Σε κλίμα συγκίνησης και κατάνυξης, η ενορία του Αγίου Νικολάου Αλμυρού υποδέχθηκε (19/5) τεμάχιο του ιερού Λειψάνου του Αγίου Νικολάου του εν Βουνένοις, προσερχόμενο από την Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος & Φαναριοφερσάλων, επί τη εορτή της Ανακομιδής των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Νικολάου, Επισκόπου Μύρων της Λυκίας του Θαυματουργού.
Στην υποδοχή προέστη ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Ιγνάτιος, επικεφαλής του ιερού Κλήρου και του πιστού λαού, ο οποίος χοροστάτησε στον μέγα Πανηγυρικό Εσπερινό. Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην μεταφορά του Λειψάνου του Αγίου Νικολάου από τα Μύρα της Λυκίας στο Μπάρι της Ιταλίας, γεγονός που καθιστά τον Άγιο σύνδεσμο ανάμεσα σ’ Ανατολή και Δύση. Ο κ. Ιγνάτιος ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη Θεσσαλιώτιδος & Φαναριοφερσάλων κ. Τιμόθεο, «γιατί ευδόκησε να έχουμε τη χαρά της παρουσίας του Λειψάνου του Αγίου Νικολάου του εν Βουνένοις» και τόνισε ότι «η ύπαρξη των Ιερών Λειψάνων σφραγίζει τη ζωή ημών των Ορθοδόξων. Η Εκκλησία μας κρατά ζωντανή την Παράδοση των πρώτων χρόνων του εκκλ/κού βίου, όταν άρχισαν να τιμώνται οι Μάρτυρες, θέλοντας να διδάξει ότι και τα σώματα των Αγίων μετέχουν στη Χάρη του Ιησού Χριστού, ο Οποίος, με την ενανθρώπησή Του, αγίασε τον όλον άνθρωπο, σώμα και ψυχή… Γι’ αυτό οι Ορθόδοξοι ευλαβούμαστε τα Άγια Λείψανα… Να, γιατί πρέπει να έχουμε συνείδηση ότι είμαστε σώματα και ψυχές και μετέχουμε και των δύο κόσμων, του σωματικού και του πνευματικού, προνόμιο μόνο του ανθρώπου».
Στη συνέχεια, ο κ. Ιγνάτιος, παίρνοντας αφορμή από το γεγονός ότι και οι δύο Άγιοι Νικόλαοι, μας φέρνουν σ’ επαφή με την Μικρά Ασία και την Ανατολή, αναφέρθηκε στην επέτειο της γενοκτονίας των Ποντίων αδελφών μας: «το γένος μας, στην ιστορική του πορεία, έχει ζήσει στιγμές μεγαλείου, αλλά και μαρτυρίου. Ένα από τα μαρτύρια της σύγχρονης εποχής είναι ο απηνής διωγμός των Ποντίων από τις πατρογονικές τους εστίες, εκεί όπου δημιούργησαν μεγαλειώδη πολιτισμό. Είναι πολύ σημαντικό να ενθυμούμεθα τους Ποντίους και τους Μικρασιάτες αδελφούς μας και μέσα απ’ αυτή την ιστορική εμπειρία να λαμβάνουμε σωστά διδάγματα. Η κρίση, που ζούμε, είναι πολλαπλή. Η οικονομική της εκδοχή είναι μια πτυχή. Κυρίως, όμως, είναι πνευματική, είναι παγκόσμια, οδηγεί σ’ αδιέξοδα και κινδύνους. Το καίριο ερώτημα είναι αν και ποια ιστορία γνωρίζουμε. Αλίμονο αν λησμονήσουμε, μέσα από ένα σύγχρονο τρόπο ζωής που αλλοιώνει πολλά και τα πνίγει στη λησμοσύνη. Τότε χάνονται τα διδάγματα του παρελθόντος, με τα οποία μπορούμε ν’ αξιολογήσουμε το παρόν και να σταθούμε ικανοί του μέλλοντός μας. Οφείλουμε να παραδώσουμε στις νέες γενιές την αυθεντική ιστορική παράδοση, για να μπορούν να σταθούν ικανοί στις δυσκολίες του μέλλοντος, εάν θέλουμε να υπάρχουμε ως Γένος και ως Έθνος. Η Ορθόδοξη Πίστη μας θα παραμένει πάντοτε η ενοποιός μας δύναμη, οι Άγιοι και οι Ήρωές μας. Αν αυτά λησμονηθούν, κινδυνεύουμε να πάθουμε αυτό που πολλοί λαοί έπαθαν και χάθηκαν από το προσκήνιο της ιστορίας… Εμείς οι Έλληνες ζούμε πάντοτε με θαύματα και οράματα, εις πείσμα του ορθολογισμού και του κοσμικού φρονήματος…».
Ανήμερα της εορτής τελέστηκε πανηγυρική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου, ο οποίος κήρυξε τον Θείο Λόγο.
