Ιερά Αγρυπνία τελέστηκε το βράδυ της Πέμπτης 19 προς Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2024, στην Ιερά Μονή Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου, στην Ανακασιά Βόλου, επί τη μνήμη του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου.
Στις Ιερές Ακολουθίες, χοροστάτησε και ιερούργησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ.Ιγνάτιος, πλαισιούμενος από τον ηγούμενο της Ιεράς Μονής και Πρωτοσύγκελο της Μητροπόλεώς μας, Αρχιμ. Μάξιμο Παπαϊωάννου, καθώς και από άλλους ιερείς.
Στο κήρυγμα του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στη ζωή του Αγίου Ιγνατίου, ο οποίος σύμφωνα με την παράδοση, ίσως ήταν το παιδί που αγκάλιασε ο Χριστός τονίζοντας ότι «τέτοιες στιγμές είναι που συγκλονίζουν και συνοδεύουν τον άνθρωπο εφόρου ζωής. Τότε βέβαια δεν μπορούσε να καταλάβει και να εννοήσει, ο Άγιος τα λόγια του Κυρίου, αλλά αυτή η στιγμή ήταν καθοριστική στο να μιλήσει ο Κύριος την καρδιά του Ιγνατίου. Ο Άγιος Ιγνάτιος αγάπησε τον Χριστό με όλη του την καρδιά, κάτι που οδήγησε την Εκκλησία να τον χαρακτηρίσει Θεοφόρο.» Αναφερόμενος, ο Σεβ. Ιγνάτιος στον συμβολισμό της καρδιάς ως το κέντρο της ανθρώπινης ύπαρξης τόνισε ότι «η καρδιά μας είναι η πηγή των καλών και των κακών. Είναι εκείνη που μπορεί να γεμίσει με αγάπη ή μίσος, καθώς στιγμές καθοριστικές μπορούν να αλλάξουν την πορεία μιας ζωής. Ο Άγιος Ιγνάτιος, μέσα από τις εμπειρίες του, διαμόρφωσε μια καρδιά που αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στον Χριστό.»
Στην συνέχεια, ο Σεβ, Ποιμενάρχης μας, εξήρε τη θεολογική παρακαταθήκη του Αγίου Ιγνατίου, ο οποίος μέσα από τις επιστολές του έθεσε τα θεμέλια της Εκκλησιολογίας. «Η Εκκλησία είναι το Σώμα του Χριστού. Στην ενότητά της βρίσκουμε τη σωτηρία μας. Ο Επίσκοπος, όπως έγραψε ο Άγιος, είναι σαν κιθάρα, με τις χορδές της να είναι οι ιερείς του και η αρμονία τους να συγκροτεί την κοινότητα των πιστών», ήδη από τα πρώτα χρόνια της Εκκλησίας, υπήρχαν διχαστικές τάσεις και διασπαστικές κινήσεις. Ο Άγιος Ιγνάτιος, με βαθιά αγωνία για την ενότητα, στα συγγράμματα του ανέφερε ότι «η ενότητα γύρω από τον Επίσκοπο είναι η βάση της Εκκλησίας. Χωρίς αυτή, χάνεται η σωτηρία».
Τέλος, ο Σεβασμιώτατος, αναφέρθηκε το μαρτύριο του Αγίου, επισημαίνοντας ότι: «Ο Άγιος Ιγνάτιος γνώριζε ότι το μαρτύριό του θα θεμελίωνε ακόμη περισσότερο την πίστη. Με τη θυσία του, έγινε “τροφή των θηρίων”, για να γίνει ο ίδιος τροφή πίστεως για τις επόμενες γενιές». Η συγκλονιστική λεπτομέρεια ότι, σύμφωνα με την παράδοση, η καρδιά του Αγίου βρέθηκε άθικτη με χαραγμένο το όνομα «Ιησούς», ανέδειξε τον θείο έρωτα που κυριαρχούσε στην ύπαρξή του. Στη συνέχεια, ο Σεβασμιώτατος συνέδεσε το παράδειγμα του Αγίου Ιγνατίου με τη ζωή των μοναχών και την αξία των μοναστικών κοινοτήτων στη σύγχρονη Εκκλησία, τονίζοντας ότι «τα μοναστήρια μας είναι προπύργια προσευχής. Είναι φάροι που φωτίζουν τη ζωή της τοπικής Εκκλησίας. Οι μοναχοί, όπως και οι ιερείς, είναι οι χορδές μιας κιθάρας που ενώνουν τον Επίσκοπο με το λαό».
Καταλήγοντας, ευχήθηκε «οι μέρες που προσεγγίζουν θέλουν δύο πράγματα από εμάς τη καρδιά μας και την ενότητα μας. Έτσι μπορούμε να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις ώστε η καρδιά μας να γίνει φάτνη για τον Χριστό, στηρίξτε το έργο της Εκκλησίας και να παραμείνετε ενωμένοι στην πίστη.».
Τέλος, ευχαρίστησε ιδιαιτέρως τους Πατέρες της Μονής με πρώτο τον Πρωτοσύγκελο π. Μάξιμο, για την πολύτιμή στήριξη του, τον Αρχιδιάκονο π. Ιάκωβο ο οποίος και αυτός προσετέθη στην αδελφότητα τον τελευταίο χρόνο και ευχήθηκε στον άγοντα τα ονομαστήρια του, αδελφό της Ι.Μονής και Προϊστάμενο του Ι.Ν.Αγίου Δημητρίου Βόλου, Αρχιμ. Ιγνάτιο Αναγνωστόπουλο.
