ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΚΑΙ ΑΛΜΥΡΟΥ κ.κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ
ΕΠΙ ΤΩ ΑΓΙΩ ΠΑΣΧΑ 2023
Αγαπητοί μου πατέρες και αδελφοί, παιδιά μου εν Κυρίω αγαπημένα.
Με την χαρά τής προσμονής στα πρόσωπά μας και το φως τής ελπίδας να φωτίζει τις λευκές λαμπάδες μας, στεκόμαστε νοερά έξω από το μνημείο του Χριστού μας, περιμένοντας να συμμετάσχουμε στη νίκη Του επί του θανάτου και στη νέα ολόφωτη ζωή, την οποίαν ο Ίδιος εγκαινίασε. Μία ορμητική δύναμη ζωής θα αποκυλίσει σε λίγο τον λίθο και ένας άγγελος θα επαναλάβει προς εμάς το χαρμόσυνο άγγελμα, το οποίον μετέτρεψε τη λύπη των Μυροφόρων σε ανεκλάλητη χαρά: «Τί ζητείτε; Τον ζώντα μετά των νεκρών; Ουκ έστιν ώδε, αλλ’ ηγέρθη».
Μέχρι χθες, ο Άδης φαινόταν ο μέγας νικητής. Μέχρι χθες θριαμβολογούσαν οι Χριστοκτόνοι. Μέχρι χθες ο θάνατος επιβεβαίωνε την ακατάλυτη ισχύ του. Μέχρι χθες, η μοίρα τού ανθρώπου έμοιαζε αναπόδραστη και ένας τάφος φαινόταν ικανός να περιγελάσει την κάθε ανθρώπινη ελπίδα. Εμείς, όμως βρισκόμαστε σήμερα εδώ, έτοιμοι να σαλπίσουμε προς την οικουμένη το χαρμόσυνο μήνυμα της νίκης της ζωής, όντας βέβαιοι πως το αναστάσιμο φως θα αποδειχθεί ισχυρότερο από το σκότος της κακίας, τού εγωισμού και της απληστίας.
Η νίκη επί του θανάτου, την οποίαν φέρνει η ανάσταση του Χριστού μάς αφορά προσωπικά, αφορά, όμως και την πορεία ολόκληρής της ανθρωπότητας. Διότι ο θάνατος, ο οποίος μας απειλεί καθημερινά, ο θάνατος ο οποίος διαρκώς πληγώνει οδυνηρά το κορμί της οικουμένης και κάνει τον πλανήτη μας να φαίνεται σαν μία ανοιχτή πληγή, εμφανίζεται πλέον ανίσχυρος μπροστά στη δύναμη του Κυρίου μας, ο Οποίος επιστρέφει από τον Άδη.
Σταυρό βαρύ και επώδυνο φέρει η ανθρωπότητα εδώ και χιλιάδες χρόνια. Λάθη, πάθη και κάθε λογής αμαρτίες συνεχίζουν να την πληγώνουν σαν τα καρφιά του Εσταυρωμένου. Κάθε μία από αυτές τις πληγές προσέλαβε ο Δημιουργός μας και την έκανε δική του, σφραγίζοντας με την καθεμία από αυτές τό πανάχραντο σώμα Του. Πριν από λίγες μέρες Τον είδαμε να υποτάσσεται προσωρινά στον θάνατο. Σε λίγο, όμως, θα Τόν συναντήσουμε όχι νεκρό, αλλά ζωηφόρο, ως πηγή ζωής, λάμποντα και εξαστράπτοντα από υπερκόσμιο φως αθανασίας.
Ζωή χωρίς πόνο, ζωή χωρίς λύπη, ζωή χωρίς θάνατο! Αυτό είναι το μέγιστο δώρο τού αναστημένου Θεανθρώπου προς την θνητή μας φύση, την οποία προσέλαβε εξουθενωμένη και θανάσιμα τραυματισμένη και σε λίγο θα την συμπαρασύρει αναζωογονημένη στην πορεία Του προς την κατάφωτη αιωνιότητα.
Δυο χιλιάδες χρόνια τώρα, όλες οι δυνάμεις του σκότους αμφισβητούν και χλευάζουν με κάθε τρόπο το γεγονός της Αναστάσεως. Εκεί επικεντρώνεται η αμφισβήτησή τους, διότι, χωρίς την Ανάσταση, η αλήθεια τής πίστης μας δεν έχει τίποτε να προσφέρει στον κόσμο, πέρα από θεωρίες και απέλπιδες παρηγοριές. Αυτοί που μάχονται τον Χριστιανισμό και θέλουν την ανθρωπότητα απελπισμένη, αδρανή και βολική στα σχέδιά τους, γνωρίζουν αυτό που διδάσκει και ο Απόστολος Παύλος: «Ει δε Χριστός ουκ εγήγερται, κενόν άρατό κήρυγμα ημών, κενή δε και η πίστις ημών». (Α΄ Κορ. 15:14).
Εδώ και είκοσι αιώνες, σοφοί, γραμματείς και συζητητές του αιώνος τούτου, όπως τους αναφέρει ο Απόστολος των Εθνών, επιστρατεύουν τη λογική και αναφέρονται στην Ανάσταση ως να μιλούν για παραλογισμό και μύθο. Κι όμως! Όλους τους αρνητές τής Ανάστασης, η ίδια η λογική τους διαψεύδει: «Μπορεί νεκρός να μεταβάλλει ταπεινούς ψαράδες σε ατρόμητους αποστόλους; Μπορεί νεκρός να γκρεμίσει αυτοκρατορίες; Μπορεί νεκρός να μεταμορφώσει τον άνθρωπο, από θηρίο σε άγγελο;», αναρωτιέται ο Δάσκαλος του Γένους Ηλίας Μηνιάτης.
Δεν είμαστε, λοιπόν, καταδικασμένοι και γι’ αυτό δεν απελπιζόμαστε. Το χάος και η διάλυση δεν αποτελούν την αναπόφευκτη μοίρα της ανθρωπότητας. Ακόμη κι όταν όλα δείχνουν πως παραδίδονται στο απόλυτο «τίποτα», εμείς γνωρίζουμε, πως σήμερα, με την Ανάστασή Του, ο Θεός εγκαθίσταται ως νικητής στην ανθρώπινη ιστορία και μάς περιμένει συνοδοιπόρους και συνεργάτες Του στην ανακαίνιση των πάντων.
Αδελφοί μου,
Γιορτάζουμε πανηγυρικά την Ανάσταση του Κυρίου μας μία φορά τον χρόνο, καλούμαστε, όμως, να τη ζούμε στην κάθε μας μέρα με τον ίδιο ζήλο, την ίδια θέρμη και την ίδια χαρά. Οι δυνάμεις που μας θέλουν εγκλωβισμένους σέ μνήμα φόβου, ταραχής και θανάτου δεν θα πάψουν να ενεργούν με φανερούς και αφανείς τρόπους. Τίποτε, όμως, δεν θα μπορεί να μας κλονίσει, εάν εμπιστευτούμε τη ζωή μας σε Εκείνον που απετίναξε τον λίθο του δικού Του μνήματος και ολοκλήρωσε τό φιλάνθρωπο σχέδιό Του για τη σωτηρία όλων μας.
Εγείρεται ο Κύριος και η ζωή μας αποκτά νόημα και προοπτική. Εγείρεται ο Κύριος και Τον ακολουθούν όλοι οι έπ’ ελπίδι ζωής κεκοιμημένοι. Εγείρεται ο Κύριος και εκπληρώνεται η επιθυμία Του, κανείς να μην μείνει ξένος και μακρινός από την τράπεζα της ζωής. Σε λίγο ανοίγουν διάπλατα οι κλεισμένες θύρες του Παραδείσου και αντικρίζουμε ξανά την κοινή μας πατρίδα. Υψώνουμε το αναστάσιμο φως, υψώνουμε τις καρδιές μας και ακολουθούμε τον Νυμφίο της Εκκλησίας στην θριαμβευτική ανάβασή Του, παιανίζοντας τον αναστάσιμο ύμνο της νίκης κατά του θανάτου και της αναγεννήσεως της ζωής, της ελπίδας και της αιώνιας χαράς.
Μετά θερμών πασχαλίων ευχών
Και της εν Χριστώ Αναστάντι αγάπης,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
† Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ
