ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ & ΑΛΜΥΡΟΥ κ.κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟ ΕΣΠΕΡΑΣ
ΤΗΣ MΕΓΑΛΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ 2023
Αγαπητοί μου πατέρες και αδελφοί, παιδιά μου εν Κυρίω αγαπημένα.
Οδεύουμε προς την κορύφωση του θείου δράματος. Η παρουσία του Ιησού Χριστού, του ενσαρκωμένου Υιού και Λόγου, του Θεού έχει γίνει πλέον επικίνδυνη για τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους, οι οποίοι έχουν αποφασίσει να τον οδηγήσουν στον θάνατο, και μάλιστα με τρόπο παραδειγματικό. Έχουν ήδη καταστρώσει το σκοτεινό τους σχέδιο. Έχουν προετοιμάσει τις αντιδράσεις του όχλου. Έχουν υπολογίσει την αντίδραση των Ρωμαίων. Έχουν επιλέξει ακόμη και τον προδότη. Αυτό που δεν γνωρίζουν είναι πως, παράλληλα με τους δικούς τους σχεδιασμούς, εκτυλίσσεται και ένα θεϊκό σχέδιο, εκείνο της σωτηρίας τού ανθρωπίνου γένους.
Απόψε, το βράδι της Μεγάλης Τετάρτης, ενώ ψάλλεται ο όρθρος της Μεγάλης Πέμπτης, παρακολουθούμε τα σημαντικότερα γεγονότα της επίγειας παρουσίας του Κυρίου μας να εξελίσσονται ταχύτατα. Ο Χριστός μας, γνωρίζοντας πως το τέλος της επί γης παρουσίας Του πλησιάζει, προετοιμάζει τους μαθητές του ώστε να αντέξουν τον συγκλονισμό από τις φοβερές οδύνες και τον εξευτελισμό που θα υποστεί ο αγαπημένος τους διδάσκαλος. Φροντίζει όμως, παράλληλα, να τους εμψυχώσει, υποδεικνύοντας τους τρόπους, με τους οποίους η δύναμη και η ελπίδα της παρουσίας Του δεν θα λείψουν ποτέ.
Στο υπερώο, ο Μυστικός Δείπνος έχει ήδη προετοιμαστεί. Οι μαθητές παραμένουν έκθαμβοι από το μέγιστο θαύμα της αναστάσεως του τετραημέρου φίλου του Χριστού Λαζάρου. Ενώπιόν τους έχει επιστρέψει στη ζωή ένας άνθρωπος, ευρισκόμενος τέσσερεις ημέρες στον τάφο. Ο θαυμασμός για το μεγαλείο και τη δύναμη του Διδασκάλου τους βρίσκεται στο αποκορύφωμά του. Είναι πλέον βέβαιοι πως τέτοιος άνθρωπος δεν ξαναπέρασε από τη γη. Είναι πλέον βέβαιοι πως κανείς θνητός δεν μπορεί να βρεθεί ισχυρότερός Του. Και ξαφνικά, αυτός, ο μέγιστος των ανθρώπων, σκύβει και αρχίζει να πλένει τα πόδια τους, ωσάν να ήταν ο έσχατος δούλος.
Ο σκανδαλισμός τους φοβερός, αλλά και το μήνυμα της πράξης Του μεγαλειώδες. Αυτός, ο Κύριος της ζωής και του θανάτου, έρχεται να εγκαινιάσει, με τον πιο ανάγλυφο τρόπο, μία άλλου είδους βασιλεία, στην οποίαν η δύναμη και το κύρος δεν πηγάζουν από τον πλούτο και την εξουσία, αλλά από την ταπεινοφροσύνη και τη διακονία προς τον συνάνθρωπο.
Αμέσως μετά, ο Κύριός μας παραδίδει στους μαθητές του τον μεγαλύτερο θησαυρό που απέκτησε ποτέ άνθρωπος επί της γης: το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας· διανοίγει τον δρόμο προς την ένωση μαζί Του· το Μυστήριο, το οποίο υποδεικνύει τον τρόπο να μοιραστούμε με Αυτόν την νίκη επί του θανάτου και να οδηγηθούμε στην επουράνιο βασιλεία Του. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε πως η υπέρτατη αυτή προσφορά, το υπέρτατο δώρο της Θείας Ευχαριστίας, η οποία μας παραδίδεται σήμερα, δεν καταργεί αυτομάτως τις μεγάλες δυσκολίες της επίγειας ζωής. Ο ευεργέτης Κύριος δεν επιθυμεί να αποκρύψει από μας τις δύσκολες και συχνά τραγικές καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε όλοι μας. Τα γεγονότα της σημερινής ημέρας έχουν βεβαίως πρωταγωνιστή τον Νυμφίο της Εκκλησίας και Κύριό μας Ιησού Χριστό. Οι αλήθειες όμως και τα μηνύματα που κρύβονται πίσω από τα γεγονότα αυτά είναι διαχρονικά και αφορούν όλους μας.
Ο Χριστός πάσχει ως θνητός και υφίσταται όλες εκείνες τις καταστάσεις, οι οποίες επιβαρύνουν δραματικά και την δική μας καθημερινότητα και συχνά μας φτάνουν στα όρια της αντοχής μας. Στα όρια αυτά φτάνει και ο Ίδιος κατά τη διάρκεια της προσευχής του στον κήπο της Γεθσημανή. Είναι από τις ελάχιστες στιγμές όπου η ανθρώπινη φύση Του, αντιλαμβανόμενη το μαρτύριο που πλησιάζει, για μία μόνο στιγμή, φαίνεται να αντιτίθεται στο θέλημα του Θεού Πατρός και να ζητεί οδό διαφυγής.
«Πάτερ μου, ει δύνατόν εστί, παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο!» (Μτθ.26,39). Αμέσως, όμως, καταφεύγει στην αποδοχή του θελήματος τού Επουρανίου Πατρός.
«Πλην ουχ ως εγώ θέλω, αλλ’ ως Συ».
Η τραγική αυτή στιγμή αποτελεί για μας πηγή παρηγοριάς και διαβεβαίωσης πως και στον πιο κακοτράχαλο δρόμο, μπροστά μας φαίνονται τα βήματα του Χριστού που προηγούνται των δικών μας. Από εκείνη την σκοτεινή και τραγική νύχτα είμαστε πια βέβαιοι πως δίπλα μας στέκει ένας Θεός, ο Οποίος ένιωσε τον πόνο μας, γνώρισε την απελπισία μας και γεύτηκε τη μοναξιά μας. Και επειδή γνωρίζει, δεν μας εγκαταλείπει. Ακόμη και όταν νιώσουμε την απόλυτη μοναξιά και την πικρότατη προδοσία όπως Εκείνος, η πολύτιμη δωρεά του σώματος και του αίματός Του μέσω της Θείας Κοινωνίας θα αποτελεί πάντα πηγή δυνάμεως ισχυρότερης από τα σκοτεινά σχέδια των ανθρώπων και τις επιθέσεις του διαβόλου.
Αδελφοί μου,
Βρισκόμαστε στο μέσον της πιο σκοτεινής νύκτας της ανθρώπινης ιστορίας. Σε λίγες ώρες, όλη η κτίση θα διασαλευθεί από την φρίκη, βλέποντας τον Κύριο των πάντων να πεθαίνει εξαιτίας της απόλυτης πώρωσης του ανθρώπου από την αμαρτία και τη φθορά. Εμείς όμως γνωρίζουμε πως το πυκνότερο σκότος επικρατεί λίγο πριν από το ξημέρωμα. Για τον λόγο αυτό, η πίστη μας δεν εξασθενεί, η ελπίδα μας δεν σβήνει. Ακολουθούμε τον Κύριό μας σε όλη τη διαδρομή του μαρτυρίου Του, βέβαιοι πως το υπέρλαμπρο φως του κενού μνημείου Του θα καταυγάσει την ανθρωπότητα και την ζωή όλων μας.
Μετά πατρικών ευχών και αγάπης,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ
