Συνέντευξη για το 2ο Διεθνές Συνέδριο Ορθόδοξης Θεολογίας στον Βόλο παραχώρησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ.Ιγνάτιος στο Ραδιόφωνο της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Αναφέρθηκε στον θεσμό που δημιουργήθηκε μετά την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο που πραγματοποιήθηκε το 2016 στην Κρήτη. Είναι η προσπάθεια θεολόγων προκειμένου να συναντήσουν μιά ένωση -όπως ονομάστηκε- ορθοδόξων ακαδημαϊκών ουσιαστικά, που θα μπορούσαν να συζητούν θέματα που αφορούν σήμερα την Oρθόδοξη Eκκλησία και τη μαρτυρία της μέσα στον σύγχρονο κόσμο.
“Ομολογουμένως η προσπάθεια που ξεκίνησε από τον Θεολόγο και καθηγητή τον κ Γκαβριηλιούκ, είχε μιά πολύ μεγάλη απήχηση. Πραγματοποιήθηκε πριν 4 χρόνια το πρώτο συνέδριο στο Ιάσιο της Ρουμανίας με παραπάνω από 300 θεολόγους από όλον τον κόσμο. Αποφασίστηκε το δεύτερο συνέδριο να φιλοξενηθεί στη Μητρόπολη Δημητριάδος, ιδιαίτερα και συγκεκριμένα στην πόλη του Βόλου, αξιοποιώντας την εμπειρία της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου και την εμπειρία των στελεχών της προκειμένου να αναλάβουν μιά μεγάλη ευθύνη.
400 και πλέον σύνεδροι για ένα πενθήμερο περίπου μέσα στην πόλη του Βόλου, να ακουστούν περίπου 350 εισηγήσεις και να φιλοξενηθούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι με θέμα την ιεραποστολή και την Ορθόδοξη Εκκλησία, ήταν όντως πολύ σημαντικό και βέβαια όπως διαπιστώθηκε, δεν υπήρχε καθοδήγηση, παρά μόνο αξιολόγηση εισηγήσεων που είχαν προταθεί στους υπευθύνους του συνεδρίου και φιλοξενήθηκαν και παράλληλες συνεδρίες σε αίθουσες της πόλεως του Βόλου, ενώ ξεκίνησε η συνάντηση με εσπερινό στον Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, έγινε η επίσημη έναρξη στο Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλίας, εκεί που στεγάζεται η Μητρόπολή μας. Κύριος ομιλητής ήταν ο Μητροπολίτης Κορέας Αμβρόσιος που είναι του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ένας άνθρωπος που έτσι κι αλλιώς που είναι σε έναν χώρο ιεραποστολής, μίλησε για τις δυσκολίες που σήμερα αντιμετωπίζει η ορθόδοξη μαρτυρία μέσα στον διεθνή χώρο και κυρίως λόγω της εξελίξεως των πραγμάτων με τον πόλεμο στην Ουκρανία και με τον διχασμό που φαίνεται να υπάρχει και στη συνέχεια έγιναν οι υπόλοιπες συνεδριάσεις.
Υπήρχαν πολλοί συμμετέχοντες κληρικοί, λαϊκοί και ανάμεσά τους αρκετοί νέοι. Συζητήθηκαν πάρα πολλά θέματα, σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία, τις επιπτώσεις της πανδημίας και άλλα. Ευχή όλων ήταν να βρεθούμε μέχρι τότε τουλάχιστον (στο επόμενο συνέδριο μετά από 4 χρόνια ξανά) πολύ πιο ενωμένοι. Σημασία έχει ότι ήταν πολύ ελπιδοφόρο ότι τόσοι άνθρωποι ασχολούνται με την ορθόδοξη θεολογία σε ολόκληρο τον κόσμο και κυρίως, πολλά νέα παιδιά ανάμεσά τους, πολλοί νέοι άνθρωποι που είναι μία ελπίδα για το μέλλον της Ορθοδοξία αρκεί να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις όλα αυτά να μπορούν να γίνουν μέσα και βιώματα της εκκλησίας μας και των πιστών μας.”
“Η χαρά στα πρόσωπα των συμμετεχόντων και τα συμπεράσματα που αποκόμισαν από τη συμμετοχή και τη φιλοξενία που τους παρείχαμε, αυτό μεταλαμπαδεύεται πλέον σ’αυτές τις χώρες από τις οποίες ήρθαν οι σύνεδροι, περίπου 49-50 χώρες, περνάει στα πανεπιστήμια, στους φοιτητές και ελπίζω ο θεσμός αυτός εάν προχωρήσει με τον ίδιο τρόπο θα είναι πάντοτε μιά μεγάλη παρακαταθήκη για την Ορθόδοξη Εκκλησία και στο μέλλον.”
Τέλος αναρωτήθηκε: “Μιά Εκκλησία που δεν θεολογεί, είναι Εκκλησία; Καλούμεθα να απαντήσουμε στα σύγχρονα ερωτήματα, καλούμεθα να έχουμε πάντοτε βεβαίως γνώμονα την Παράδοσή μας ,έχουμε τους Πατέρες μας, έχουμε την εμπειρία, αλλά αυτή πρέπει να την εκφράσουμε και στον σύγχρονο κόσμο και οι νέοι μας θεολόγοι έχουν αναλάβει αυτή τη μεγάλη ευθύνη, ο καθένας απ’το δικό του μετερίζι γι’αυτό τους ευχηθήκαμε και εμείς να φανούν αντάξιοι των περιστάσεων και να φέρουν το μήνυμα της ορθοδοξίας σε όλο τον κόσμο με τη δική τους παρουσία κι με τον δικό τους έργο.”
