24 Νοεμβρίου, 2024

ΣΩΦΡΟΝΕΣ Ή ΑΦΡΟΝΕΣ; – Άρθρο του Αρχιμ. Αθανασίου Κολλά

ΣΩΦΡΟΝΕΣ Ή ΑΦΡΟΝΕΣ; – Άρθρο του Αρχιμ. Αθανασίου Κολλά
  1. Για μια ακόμα φορά καλούμαι από πολλούς ευσεβείς εν Χριστώ αδελφούς να καταθέσω τη μαρτυρία μου για όσα ακούγονται και λέγονται, σχετικά με τα εμβόλια και τα μέτρα προστασίας κατά του Κορωνοϊού και της φοβερής επιδημίας, που έχει ενσκήψει σε όλο τον κόσμο με τις πολλές μεταλλάξεις και τις χιλιάδες νεκρούς. Πολλοί -Κληρικοί, Μοναχοί και πιστοί- αρνούνται να εμβολιαστούν και να εφαρμόσουν τα μέτρα προστασίας στο όνομα, δήθεν, της Ορθόδοξης Χριστιανικής πίστης, την οποία ισχυρίζονται, αυτάρεσκα και εγωιστικά, ότι τη γνωρίζουν με ακρίβεια και την υποστηρίζουν, σε αντίθεση με όλους, οι οποίοι έχουν κάνει εμβόλιο, και εφαρμόζουν τα μέτρα προστασίας, τους οποίους κατηγορούν ως προδότες της Πίστης, πλανεμένους και ανάξιους. Οι απόψεις, οι κρίσεις και οι ύβρεις που εκφέρουν με τα απύλωτα στόματα και τη γραφίδα τους όλοι αυτοί είναι πέρα και πάνω από κάθε λογική και Αγιοπνευματική σύνεση. Φτάνουν, μάλιστα, στο σημείο, να οδηγούνται σε ακραίες αντιεκκλησιαστικές -αιρετικές- τοποθετήσεις, με τις οποίες βυσσοδομούν και κλονίζουν τα θεμέλια της Εκκλησίας για τοποθετήσεις χωρίς σωφροσύνη, άφρονες, όπως θα φανεί στη συνέχεια.
  2. Από τα βασικά πνευματικά γνωρίσματα που πρέπει, με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος, να έχει και να χαρακτηρίζεται κάθε αληθινός Ορθόδοξος Χριστιανός -Κληρικός, Μοναχός και πιστός- είναι η σωφροσύνη. Η λέξη προέρχεται από το ουσιαστικό σώφρων (σώος + φρην -ενός, νους, λογικό), που σημαίνει αυτό που έχει σωστό και υγιή νου, λογική, σύνεση, φρόνηση, γνώση αληθινή. Σωφροσύνη είναι «το νήφειν και υγιαίνειν κατά διάνοιαν. Και γαρ και τούτο σωφροσύνη λέγεται από του σώας έχειν τας φρένας» (ι. Χρυσόστομος P.G. 60,559). Αυτό το γνώρισμα πρέπει να κοσμεί και να διακρίνει κάθε αληθινό Ορθόδοξο Χριστιανό «φρονείν εις το σωφρονείν» (Ρωμ.12,3). Δηλαδή «να τον διακρίνει η μετριοφροσύνη και η σύνεση». Αυτό το γνώρισμα πρέπει να έχει οδηγό και κανόνα στη ζωή του «σε σχέση με το Θεό, τον εαυτό του και τους άλλους συνανθρώπους του, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, προκειμένου με σιγουριά να ελπίζει να σωθεί» (Τίτ.2, 11-12). Με τη σωφροσύνη ο πιστός γνωρίζει αληθινά το θέλημα του Θεού, αποκτά εκκλησιαστικό φρόνημα και σώζεται. Χωρίς σωφροσύνη ο πιστός είναι άφρων δεν έχει σωστό νου δεν γνωρίζει το σωστό και αληθινό θέλημα του Θεού, πλανάται, ζει με αφροσύνη και κινδυνεύει να χάσει τη σωτηρία. Αυτή την αλήθεια επισημαίνει ο μέγας Απόστολος Παύλος σε όλους: «Να μην είστε άφρονες, αλλά να καταλαβαίνετε καλά ποιο είναι το θέλημα του Θεού» (Εφεσ. 5,17).
  3. Όποιος -Κληρικός ή Λαϊκός- έχει σωφροσύνη και ζει μέσα στη Χάρη της αποκτά εκκλησιαστικό φρόνημα, που είναι ένα, εξ ίσου, σημαντικό και σωτήριο χάρισμα και γνώρισμα αληθινής Χριστιανικής Ορθόδοξης Πίστης και ζωής μέσα στην Εκκλησία. Έχει τη συνείδηση, ότι «η Εκκλησία -όλοι οι Πιστοί- είναι το ένα Σώμα του Χριστού και κάθε πιστός ένα μικρό μέλος και ότι πρέπει όλα τα μέλη να είναι ενωμένα με την κεφαλή του Σώματος, που είναι ο Χριστός, αλλά και μεταξύ τους, έχοντας τον ίδιο νου και την ίδια σκέψη, ώστε να υπάρχει ενότητα και να μην δημιουργούνται σχίσματα και κομματιάζεται το Σώμα του Χριστού με τις διαφορετικές απόψεις» (Α’ Κορ.1,10 12,27 πρλ). «Μίαν εν Εκκλησία δει είναι φωνήν αεί», επισημαίνει και διδάσκει ο ιερός Χρυσόστομος (P.G. 61,315). Αυτή η ομοφροσύνη και ομογνωμία είναι καρπός φωτισμού του Αγίου Πνεύματος και υπακοής στη συνοδική διοίκηση της Εκκλησίας κάθε τόπου, στην Ιερά Σύνοδο και τον Επίσκοπο. Σύμφωνα με τον ιερό Χρυσόστομο: «Εκκλησία συστήματος και συνόδου εστίν όνομα» (P.G. 55,493). «Εκκλησία γέγονεν, ουχ ίνα διηρημένοι ώμεν και συνελθόντες, αλλ’ ίνα οι διηρημένοι συνημμένοι. Και τούτο η σύνοδος δείκνυσιν» (P.G. 61,228). «Να ακολουθείτε πιστά και να υπακούετε τους Εκκλησιαστικούς σας ηγέτες», διδάσκει με έμφαση ο Απόστολος Παύλος (Εβρ. 13,17). Η Εκκλησία στην πορεία της στον κόσμο οργανώθηκε και διοικείται με κατά τόπους ιερές Συνόδους Επισκόπων και επικεφαλής Πατριάρχες και Αρχιεπισκόπους.
  4. Στο σημείο αυτό παραθέτω, ενδεικτικά, μερικές από τις παραληρηματικές απόψεις και ιδέες αντιεμβολιαστών εναντίον της Ιεράς Συνόδου και του Αρχιεπισκόπου, που συνέστησαν ως λύση στην πανδημία του Κορωνοϊού τον εμβολιασμό με ελεύθερη επιλογή, ως «την αποκλειστική και επιστημονικά ελεγμένη λύση αναχαίτησης της εξάπλωσης του ιού» (Απόφαση 13-7-2021) Υβρίζουν και καταγγέλλουν χωρίς ίχνος ντροπής τον Αρχιεπίσκοπο, σε φυλλάδιο που κυκλοφορούν: «Ιερώνυμος, ο νέος Ηρώδης»:

α) Σε ραδιοφωνική εκπομπή απογευματινής ζώνης αθηναϊκού σταθμού άκουσα την τοποθέτηση μίας κυρίας κατά του εμβολίου, η οποία με ασυγκράτητη, καταιγιστική λογοδιάρροια οργή και θυμό καταφερόταν εναντίον του Αρχιεπισκόπου και της Ιεράς Συνόδου για την απόφαση που πήραν σχετικά με τον εμβολιασμό και αναγνώστηκε στους ιερούς Ναούς, τους οποίους κατάγγειλε ως συνοδοιπόρους της Κυβέρνησης, χωρίς χριστιανικά κριτήρια. Ο φανατισμός δε, ο παραλογισμός, η αλαζονεία και η φρενίτιδα που απηχούσαν οι απόψεις της την οδήγησαν να διατυπώσει ως συμπέρασμα την απειλή ότι ο Αρχιεπίσκοπος και η Ιερά Σύνοδος με την πολιτική και τις αποφάσεις τους θα οδηγήσουν το πλήρωμα της Εκκλησίας σε σχίσμα, όπως το σχίσμα των Παλαιοημερολογιτών, το οποίο, προφανώς, η ίδια και οι όμοιοί της αλαζονικά και χωρίς σωφροσύνη και συναίσθηση ευθύνης απέναντι στον Θεάνθρωπο Κύριο Ιησού Χριστό και την Ορθόδοξη, αγία Εκκλησία Του, υποθάλπουν.

Συγκλονίστηκα στο άκουσμα της δημιουργίας σχίσματος στο «σώμα του Χριστού», στην Εκκλησία. Το σχίσμα είναι μεγάλο κακό, όπως η αίρεση. «Του εις αίρεσιν εμπεσείν, το την Εκκλησίαν σχίσαι ουκ έλαττόν εστι κακόν» (ι. Χρυσόστομος P.G. 62,87). Το σχίσμα δημιουργείται από δαιμονικό εγωισμό και ανυπακοή στο σώμα της Εκκλησίας, στις Αρχιερατικές Ιερές Συνόδους κατά τόπους, που κρατούν την Ορθόδοξη Πίστη και την περιφρουρούν. Αναλογίστηκα ότι για να γίνει σχίσμα κάποιοι πρέπει να πρωτοστατήσουν, όπως έγινε πολλές φορές στην ιστορία τής Εκκλησίας. Άρα, οι αρνητές του εμβολίου είναι αποφασισμένοι, από θρησκευτικό φανατισμό και ανυπακοή στις συνετές και σώφρονες, πατρικές υποδείξεις και συμβουλές τής Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας σχετικά με το εμβόλιο, οι οποίες κινούνται μέσα στο πνεύμα της εντολής της αγάπης του Χριστού πρός τον πλησίον και της εν Χριστώ ελευθερίας, να φτάσουν ακόμα και στο σχίσμα, με δαιμονική αυταρέσκεια ότι κάνουν το σωστό. Πρόκειται για μία άφρονα, φονταμενταλιστική παράνοια, μακριά από το πνεύμα του Χριστού.

β) Σε συζήτηση με εν Χριστώ αδελφούς άκουσα ότι πολλοί φανατικοί και θρησκόληπτοι αντιεμβολιαστές, χωρίς ίχνος θεολογικής Ορθόδοξης παιδείας και γνώσης, λένε σε αθώους πιστούς να μην κοινωνούν από Ιερείς που έχουν κάνει εμβόλιο γιατί είναι μολυσμένοι, δεν έχουν Χάρη και ό,τι κάνουν δεν είναι έγκυρο, άρα δεν τους κοινωνούν με αληθινή Θεία Κοινωνία!!! Δηλαδή, εάν ένας Ιερέας έχει κάνει εμβόλιο χάνει την Ιερωσύνη!!!

γ) Μερικοί πιστοί αντιεμβολιαστές, ευρισκόμενοι σε πλήρη σύγχυση, αναζητούν Πνευματικούς για να εξομολογηθούν οι οποίοι είναι κατά του εμβολίου και της χρήσης μάσκας, με τη σκέψη ότι αυτοί είναι άξιοι Πνευματικοί, ενώ όσοι είναι υπέρ του εμβολίου και της χρήσης μάσκας είναι ανάξιοι. Άλλοι αντιεμβολιαστές υποστηρίζουν ότι, όσοι πεθαίνουν από Κορωνοϊό και δεν έχουν κάνει εμβόλιο, οι ψυχές τους δεν περνούν από τα δαιμονικά τελώνια!!! Άλλοι λένε, ότι οι μεταλλάξεις του Κορωνοϊού είναι οι εφτά σφραγίδες της Αποκάλυψης. Τώρα είμαστε στην τέταρτη σφραγίδα. Όταν θα έρθει η έβδομη μετάλλαξη – σφραγίδα, θα έρθει ο Αντίχριστος!!!

  1. Το ερώτημα που δημιουργείται, απέναντι σ’ αυτές τις απόψεις των αντιεμβολιαστών, είναι, εάν υπάρχει θεολογική, Εκκλησιολογική, Ορθόδοξη βάση πάνω στην οποία στηρίζονται. Η απάντηση είναι σαφής και κατηγορηματική: Ασφαλώς, όχι. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης, σε πολλές συνεντεύξεις του στα Μ.Μ.Ε. δηλώνει ότι «η άρνηση εμβολιασμού και άλλων μέτρων προστασίας είναι παράλογη και αδικαιολόγητη με θεολογικά ή επιστημονικά κριτήρια» (ΚΙΒΩΤΟΣ 26-8-2021, σ.5). Την ίδια θέση εκφράζει με σαφήνεια και ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ.ΙΓΝΑΤΙΟΣ με δηλώσεις του και ανακοινώσεις σε Μ.Μ.Ε. «Δυστυχώς, πολλοί άνθρωποι της Εκκλησίας παγιδεύτηκαν σε μια δαιμονοποίηση, προσδίδοντας, σε ένα ζήτημα που δεν έχει σχέση με την Πίστη και την Εκκλησία αλλά είναι καθαρά ιατρικό και επιστημονικό, διαστάσεις που δεν έχει. Δίνουν βάση σε ψεύτικες ειδήσεις και παρασύρουν εαυτούς και αλλήλους. Θα δώσουν λόγο ενώπιον του Θεού, γιατί αλίμονο, παίρνουν στο λαιμό τους ανθρώπους, που τελικά χάνουν τη ζωή τους»ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ» 30-8-21, MEGA 30-8-21).
  2. α) Ο Ιατρικός κόσμος, «μετά λόγου γνώσεως», υποστηρίζει ότι «είναι πράξη κοινωνικής ευθύνης και απολύτως ασφαλής ο εμβολιασμός. Όσοι ομιλούν περί αλλαγής του DNA με τον εμβολιασμό είναι εκτός πραγματικότητας. Όλα αυτά που λέγονται είναι παραφιλολογίες, δεν στέκουν και δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα και την επιστήμη» (Μάκης Τσάμης, Πρόεδρος Ιατρικού Συλλόγου Μαγνησίας, «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ», Πέμπτη 15 Ιουλίου 2021).

β) Σώφρονες, έγκυροι και καταξιωμένοι δημοσιογράφοι σε άρθρα τους στον Τύπο υποστηρίζουν, με λογικά και συνετά επιχειρήματα, τα εξής: «με την υγεία δεν μπορούμε να παίζουμε… Στον 20ο αιώνα τα εμβόλια κατάφεραν να αντιμετωπίσουν ασθένειες όπως την ευλογιά, την πολιομυελίτιδα, τη διφθερίτιδα, τον τέτανο κ.ά. Μαζί με τα αντιβιοτικά και άλλα κρίσιμα φάρμακα έσωσαν εκατομμύρια ζωές. Οι άνθρωποι που τα ανακάλυψαν ήταν επιστήμονες…» (Βάσω Κυριαζή, «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ», Τρίτη 13 Ιουλίου 2021). «Ίσως περάσουν χρόνια κλινικών και εργαστηριακών ερευνών, ώσπου οι επιστήμονες καταφέρουν να αναβαθμίσουν σε τέτοιο επίπεδο την αποτελεσματικότητα των εμβολίων ή, ακόμη προτιμότερο, να φτάσουν ως την ανακάλυψη του φαρμάκου αντιμετώπισης του συγκεκριμένου ιού. Ως τότε, όμως, δεν έχουμε στη διάθεσή μας άλλη «ασπίδα» για την προστασία μας. Οπότε πράγματι είναι αναγκαίο να γυρίσουμε την πλάτη σε όσους όχι μόνο γίνονται οι ίδιοι, αλλά καλούν και εμάς να γίνουμε…ριψάσπιδες (αρνητές) των εμβολίων» (Γ.Π. Μασαβέτας, «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ», Τετάρτη, 25 Αυγούστου 2021).

γ) Η αληθινή Χριστιανική πίστη με την αληθινή επιστημονική -πειραματική- γνώση είναι δύο «δώρα» του Θεού στον άνθρωπο για την ασφαλή του προστασία στην επίγεια και ουράνια, αιώνια ζωή του. Δεν συγκρούονται, αλλά συμπορεύονται και αλληλοσυμπληρώνονται. Δεν υπάρχει σύγκρουση πίστης και επιστήμης, αλλά μερικών πιστών και επιστημόνων, όταν ο ένας, αυθαίρετα και χωρίς σύνεση, φεύγει από τα όρια του χώρου του από θρησκευτικό ή φιλοσοφικό – ιδεολογικό φανατισμό και εισέρχεται στα όρια του άλλου, είτε ο πιστός της επιστήμης είτε ο επιστήμονας της πίστης. Η επιστήμη είναι εξ ίσου απαραίτητη στον άνθρωπο όσο και η πίστη. Μεγάλοι επιστήμονες που με τις ανακαλύψεις τους θεμελίωσαν τις επιστήμες ήταν πιστοί και Κληρικοί (Μέντελ, Καρρέλ, Καρτέσιος, Παστέρ, Πασκάλ, Ράμσεϊ, Αμπέρ, Βάκων, Φαραντάϊ κ.ά). Δεν απορρίπτεται η επιστήμη στο όνομα της πίστης, ούτε η πίστη στο όνομα της επιστήμης. Η επιστήμη εγγίζει το λόγο της πίστης. (Φράνσις Κόλλινς: Η γλώσσα του Θεού, εκδ. Παπαζήση 2017).

  1. α) Οι απόψεις των αντιεμβολιαστών, που ενδεικτικά ανέφερα και πολλές άλλες παρόμοιες που λέγονται, είναι αβάσιμοι, πλανεμένοι, θρησκόληπτοι, αντιχριστιανικοί και αντιορθόδοξοι ισχυρισμοί είναι αναλήθειες και ψεύδη είναι «καρποί» έλλειψης σωφροσύνης είναι καθαρή αφροσύνη είναι «καρποί» θρησκευτικού φανατισμού, θυμού και σύγχυσης. «Θυμός εν κόλπω (στην καρδιά) αφρόνων αναπαύεται (κατοικεί)» (Εκκλ.7,9). Είναι αδιανόητο πού μπορεί να οδηγήσει αυτός ο φανατισμός! Ένας σύγχρονος Ορθόδοξος θεολόγος και ιερέας, ο Ολιβιέ Κλεμάν, σχετικά, γράφει: «Ο φανατισμός, ως διαστροφικό ψυχικό φαινόμενο απειλεί την ψυχή του καθενός… Ριζώνει στο άγχος και στην αλαζονεία. Μπορεί να οδηγήσει τον καθένα να πειστεί ότι είναι ο μόνος που έχει την αλήθεια… Όποιος διαφωνεί μαζί του είναι όργανο δαιμονικών δυνάμεων…» (π. Γεωργίου Φραγκιαδάκη, «Ζιβανία», Χαϊδάρι 2013, σ. 16).

β) Μία απάντηση στις θέσεις των αντιεμβολιαστών ενός σώφρονος και ευλαβούς Αγιορείτη Γέροντα είναι σημαντική και διδακτική: «Αυτές τις ημέρες, δήλωσε, γίνεται πολύς λόγος για το εμβόλιο κατά του Κορωνοϊού. Σχεδόν η πατρίδα μας και ο κόσμος χωρίστηκαν στα δύο. Η Εκκλησία είναι υπέρ της Επιστήμης, υπέρ της Ιατρικής, υπέρ των φαρμάκων. Εκτός, όμως, από την Εκκλησία υπάρχει το πρόβλημα της θρησκείας, που έχει αποτέλεσμα τη θρησκομανία και την υπερβολή. Έτσι, λοιπόν, δεν μπορεί να καλείται Εκκλησία, αυτή η τάση των θρησκομανών. Αυτοί οι κολλημένοι στο χθες, δεν μπορούν να ακολουθήσουν την πρόοδο της Εκκλησίας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι πραγματικά πρόοδος και πρέπει οι άνθρωποι οι οποίοι είναι εναντίον της προόδου και της επιστήμης να απομονωθούν. Να μην ονομάζουμε αυτούς Εκκλησία αλλά θρησκομανία και παλιοθρησκεία». (Ιερομόναχος π. Φίλιππος, Κελλί Θωμάδων, Σκήτη Αγίας Άννας. Έκκληση για το εμβόλιο κατά του Κορωνοϊού. «ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ», από το Διαδίκτυο). Ιδιαίτερα σημαντικές και συνετές για το θέμα του εμβολίου κατά του Κορωνοϊού είναι και οι τελευταίες δηλώσεις του Ηγουμένου της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου Γέροντος π. Εφραίμ, μετά τη μεγάλη δοκιμασία του από την ασθένειά του, εξ αιτίας της μόλυνσής του από τον Κορωνοϊό.

  1. Ο λόγος του Θεού είναι ο οδηγός κάθε πιστού στη ζωή του. (Ψαλμ. 115, 105). Σχετικά με το θέμα που μάς απασχόλησε γράφει: «Η Σοφία του Θεού -ο Κύριος- σ’ αυτούς που είναι «ενδεείς φρενών», που στερούνται φρόνηση, είπε: Αφήστε την αφροσύνη και θα ζήστε, επιζητήστε τη φρόνηση για να ζήσετε και ολοκληρώστε τη σύνεσή σας με τις δικές μου γνώσεις» (Σοφ.Σολ. 9,1-6). «Η γλώσσα των σοφών, συνετών ανθρώπων γνωρίζει να ομιλεί με ευπρέπεια˙ το στόμα δε των ασύνετων ανθρώπων ομιλεί με απρέπεια (Παροιμ.15,2) και «οδοί (σκέψεις) αφρόνων (ασύνετων ανθρώπων) ορθαί ενώπιον αυτών (φαίνονται σωστές στα μάτια τους)» (Παροιμ. 12,15). Η αληθινή Ορθόδοξη πίστη έχει ως βασικό κανόνα τη σωφροσύνη, για τη σωστή γνώση του θελήματος του Χριστού με το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος και την αληθινή ζωή μέσα στην Εκκλησία, με εκκλησιαστικό φρόνημα και ήθος, με υπακοή στο συνοδικό σύστημα τής Εκκλησίας. Διαφορετικά «παραρρυώμεν», ξεστρατίζουμε, φεύγουμε από τον αληθινό δρόμο τής Πίστης, πλανώμεθα και χάνουμε τη σωτηρία (Εφεσ. 5,17. Εβρ. 2,1πρλ). Πρέπει να μάθουμε τι είναι η Εκκλησία και πώς ζούμε συνειδητή εκκλησιαστική ζωή αληθινή, όχι τυπικά θρησκευτική. Η σωφροσύνη οδηγεί σε «ζήλο με επίγνωση» που σώζει, αντίθετα η έλλειψη σωφροσύνης, η αφροσύνη οδηγεί σε «ζήλο ου κατ’ επίγνωσιν», σε λάθος πορεία πνευματική, που οδηγεί σε απώλεια, μακριά από το Θεό (Ρωμ. 10,2).

                         Σώφρονες, λοιπόν, όχι άφρονες.

Αρχιμ. Αθανάσιος Κολλάς

ελάχιστος Ιεροκήρυκας – τ. Καθηγητής

Βόλος 15 – 9 – 2021

Related posts