Στην Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Πηλίου χοροστάτησε την Παρασκευή 20/3, ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, κατά την Ακολουθία της Γ΄ Στάσης των Χαιρετισμών της Υπεραγίας Θεοτόκου. Η Ακολουθία τελέστηκε κεκλεισμένων των θυρών και μεταδόθηκε απευθείας από τον Ρ/Σ της Μονής «Μοναχική Διακονία», στους 87,5 FM και από τον Ρ/Σ της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος «Ορθόδοξη Μαρτυρία», στους 104 FM.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος επεσήμανε ότι οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί, επ’ εσχάτων, «λειτουργούν παιδαγωγικά και διδάσκουν την ταπείνωση, την υπακοή, την μετάνοια, την ζωντανή προσευχή. Η Παναγία βίωσε και δίδαξε την εμπειρία αυτών των αρετών. Υπήρξε πάντοτε υπόδειγμα ταπείνωσης και σιωπής, ζώντας στην σκιά του Υιού Της και κοινωνώντας, με τον τρόπο αυτόν, τον Θεό. Αυτή την ταπείνωση ζούμε αυτές τις μέρες, για τις αμαρτίες μας. Γι’ αυτό, πρέπει να σταθούμε σ’ αυτό το γεγονός που ο Θεός επιτρέπει, αναζητώντας τις δικές μας ευθύνες. Πολλές φορές νιώσαμε αυτάρκεια, δύναμη, εξουσία και ήρθε ένα γεγονός, για να μας δείξει τον δρόμο της κενώσεως, ταπείνωσης και υπακοής. Αυτής της υπακοής στο θέλημα του Θεού υπόδειγμα υπήρξε η Παναγία μας και έγινε διακόνισσα της αγάπης, της προσφοράς και της θυσίας. Κι εμείς, μέσα από την υπακοή και την κένωση, καλούμεθα να φανούμε αντάξιοι του Κυρίου μας, που μας δίδαξε ότι δε έχει νόημα το τί θα προσφέρουμε σε Εκείνον, αλλά το πόσο και τί θα θυσιάσουμε για τους ελάχιστους αδελφού μας. Και πλέον, όλοι είμαστε ελάχιστοι αδελφοί, γιατί κανείς δεν εξαιρείται από τον κίνδυνο. Μέσα από την ταπείνωση και την υπακοή, τούτο τον καιρό, θα νιώσουμε την ανεπάρκειά μας, την αμαρτωλότητά μας, για να δούμε ποιοι πραγματικά είμαστε …».
Ο Σεβασμιώτατος παρατήρησε, επίσης ότι «σήμερα, το κάθε σπίτι γίνεται η κατ’ οίκον Εκκλησία, γι’ αυτό κανείς να μην απελπιστεί, ούτε να βαρυγκωμήσει, αλλά να κάνει το σπίτι του τόπο ζωντανής προσευχής, όπου παρίσταται ο Χριστός. Εκείνος μας ζητά να ζήσουμε ασκητικά, όπως οι αναχωρητές, που εκκλησιαζόντουσαν και κοινωνούσαν στην αρχή της Τεσσαρακοστής και έφευγαν, για να μείνουν μόνοι και να προσευχηθούν για όλους τους ανθρώπους και επέστρεφαν πάλι, για να γιορτάσουν το Πάσχα. Η προσευχή μας στο σπίτι είναι καθήκον ιερό απέναντι στον εαυτό μας και στους άλλους. Πρόκειται για μία μοναδική εμπειρία, που ο Θεός μάς έδωσε και θα πρέπει να την διέλθομε όπως Εκείνος θέλει, διατηρώντας την ενότητα και την πίστη, ότι είναι μια σταυρώσιμη πορεία, που όμως, θα οδηγήσει στο Πάσχα και στην Ανάσταση».
Ο κ. Ιγνάτιος κάλεσε όλους «να μείνουμε πιστοί σε όσα οι επιστήμονες επαγγέλλονται τούτον τον καιρό, γιατί έχουμε ευθύνη για ολόκληρο τον λαό και αν εμείς δεν γίνουμε υπόδειγμα υπακοής και ταπείνωσης, τότε θέτουμε σε κίνδυνο τις ζωές των άλλων. Στην Εκκλησία δεν λειτουργούμε μαγικά, ούτε την ζωντανή και εν Αγίω Πνεύματι προσευχή διασφαλίζει το κτίριο του Ναού. Πόσες φορές, κατά την διάρκεια της Θείας Λατρείας, ο νους μας πέταξε αλλού, σε έγνοιες εφήμερες και βιοτικές. Τώρα που στερούμεθα τον Ναό είναι η ευκαιρία να συμμαζευτεί ο νους μας, να βρούμε τον αληθινό μας εαυτό, να αναδειχθεί η ουσία της αληθινής αγάπης και ενότητας μέσα στην οικογένεια. Μακάρι, η ζωή αυτή να γίνει ένας παράδεισος, όπως είναι η ζωή σε μια κοινοβιακή αδελφότητα. Να πώς θα αναμετρηθούμε με την πνευματικότητά μας, θυσιάζοντας αυτό που όλοι μας είχαμε ως χαρά, ικανοποίηση και ωφέλεια, για να ζήσουμε με τους άλλους και να ζήσουν οι άλλοι. Αυτή είναι σήμερα η διακονία των ανθρώπων της Εκκλησίας».
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, ο Σεβασμιώτατος ζήτησε να ενώσουμε όλοι τις προσευχές μας, «ο καθένας από το σπίτι του και να μείνουμε εκεί, όσο χρειαστεί, για μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι κάναμε το καθήκον μας, με ταπείνωση, υπακοή και αληθινή, θυσιαστική αγάπη. Να παρακαλούμε τον Θεό για τους γιατρούς, τους νοσηλευτές, που δίνουν την μάχη, για να κρατήσουν τους ανθρώπους στην ζωή. Να προσευχηθούμε για τους ασθενείς και τους οικείους τους, για τους ανθρώπους όλου του κόσμο, αφού μέσα από την ισχυρή αυτή δοκιμασία, γίναμε μία ανθρωπότητα που αναμετριέται ουσιαστικά με την ίδια την ύπαρξή της».
