ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ & ΑΛΜΥΡΟΥ κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΝΥΜΦΙΟΥ ΤΟ ΕΣΠΕΡΑΣ ΤΗΣ M. ΤΡΙΤΗΣ 2019
Ἀγαπητοί μου πατέρες καί ἀδελφοί, παιδιά μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπημένα.
Κάποτε οἱ Γραμματεῖς καί οἱ Φαρισαῖοι κατηγόρησαν τόν Κύριο γιά μιά «μή καθώς πρέπει» συμπεριφορά του: συνέτρωγε μέ τούς τελῶνες καί τίς πόρνες καί ἦταν φίλος τους. Καί Ἐκεῖνος, πού δέν ὑπολόγιζε, βέβαια, τόν ψεύτικο καθωσπρεπισμό τῶν ὑποκριτῶν, τούς ἀπάντησε πώς ἦρθε νά καλέσει ὄχι τούς δικαίους, ἀλλά τούς ἁμαρτωλούς σέ μετάνοια.
Δυό χιλιάδες χρόνια μετά, ἡ Ἐκκλησία, τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ἐξακολουθεῖ νά καλεῖ στό θεραπευτήριό της τούς ἀσθενεῖς ἀπό τήν ἁμαρτία γιά νά θεραπευτοῦν. Καί ὄχι μόνο τούς θεραπεύει, ἀλλά καί τούς προβάλλει ὡς πρότυπα θεραπείας, γιά τήν μετάνοια καί τήν ἀγάπη τους.
Μιά τέτοια θεραπευμένη ἁμαρτωλή εἶναι ἡ πόρνη γυναίκα τῆς ἀποψινῆς βραδιᾶς. Μέ συναίσθηση ἁμαρτωλότητας, πού ἀγγίζει τά κατάβαθα τῶν καρδιῶν μας, μέ ἀγαπητική πρός τόν Κύριο διάθεση, μέ θαρραλέα μετάνοια καί ἐξαγόρευση, πού ὑπερσκελίζει τά βλέμματα καί τά σχόλια τῶν φαρισαίων καί φαρισαϊζόντων, ἀδειάζει στά πόδια τοῦ Χριστοῦ, μαζί μέ τά μύρα, τά δάκρυα τῶν ὀφθαλμῶν της καί τή συντριβή τῆς ψυχῆς της. Ἀδειάζει καί ἡ ἴδια, κενώνεται ἀπό τήν ἁμαρτία της. Ἡ κένωσή της συναντᾶ τήν κένωση τοῦ Χριστοῦ. Καί Ἐκεῖνος μέν, κενώνοντας τόν Ἑαυτό Του ἀπό τή Θεία Του δόξα μέ μιά «ἄφατη κένωση», ὅπως λέγει τό δοξαστικό τῶν ἀποστίχων, γίνεται ταπεινός ἄνθρωπος. Ἡ κένωση ἡ δική Του σημαίνει κατέβασμα. Ἡ κένωση ἡ δική της σημαίνει ἄνοδο, ξαλάφρωμα, ἐλευθερία.
Σ᾿ αὐτήν τήν ἐλευθερία, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, φθάνει ὁ καθένας πού κενώνεται μέ τόν ἴδιο τρόπο, δηλαδή μέ συναίσθηση ἁμαρτωλότητος, μετάνοια καί ἐξαγόρευση. Ἡ πρώην ἁμαρτωλή γυναῖκα δέν τίθεται σήμερα τυχαῖα ὡς ὑπόδειγμα. Προβάλλεται ἀπό τήν Ἐκκλησία γιά χάρη μας, «ἵνα ἀκολουθήσωμεν τοῖς ἴχνεσιν αὐτῆς», ὄχι βέβαια στήν ἁμαρτία της, ἀλλά στή γενναία καί ἀμετάκλητη ἐπιστροφή της. Ἄς μή μετροῦμε, λοιπόν, τήν «ἠθική ζωή» καί τά «καλά ἔργα» πού τυχόν κάνουμε. Δέν μένει σ᾿ αὐτά τά ἐξωτερικά «στολίδια» ὁ Χριστός. «Κι ἄν ἀκόμη πράξετε ὅσα εἶναι διατεταγμένα», μᾶς λέγει στό Εὐαγγέλιο, «πάλι νά λέτε ὅτι εἴμαστε ἀχρεῖοι δοῦλοι». Ἐπιμένει νά ἀποκτήσουμε ἐπίγνωση τῶν κρυφῶν τῆς καρδίας μας, τῆς ἁμαρτίας καί τῆς πτώσεώς μας. Τότε καί μόνον τότε θά μποροῦμε νά κερδίσουμε μία θέση κοντά Του, μαζί μέ τήν πόρνη γυναῖκα πού ἔγινε μυροφόρος, καί μέ τόν ληστή, πού ἄνοιξε πρῶτος τή θύρα τοῦ Παραδείσου.
Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί ἀγάπης,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ
