Με μία μουσική πανδαισία, η Ιεροψάλτες της Τοπικής μας Εκκλησίας τίμησαν (1/10) την μνήμη του Προστάτου Αγίου τους Ιωάννου του Κουκουζέλους, στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Βόλου. Στον Μέγα Πανηγυρικό Εσπερινό χοροστάτησε ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Ιγνάτιος, ενώ τα Ιεροψαλτικά αναλόγια στελέχωσε πλειάδα Ιεροψαλτών μας, υπό τη δ/νση του Πρωτοψάλτου του Ναού κ. Δημητρίου Χατζηγεωργίου και του Λαμπαδαρίου κ. Σπυρίδωνος Χατζηγεωργίου.
Στο τέλος του Εσπερινού τελέστηκε ο επίσημος Αγιασμός της ενάρξεως της νέας χρονιάς στη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής της Τοπικής μας Εκκλησίας, στο τέλος του οποίου τον Σεβασμιώτατο προσφώνησε ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Ιεροψαλτών «Όσιος Ιωάννης ο Κουκουζέλης» κ. Ευστάθιος Γραμμένος, Πρωτοψάλτης του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Βόλου. Ο κ. Γραμμένος ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη μας για την αγάπη και την στήριξη που παρέχει στον Ιεροψαλτικό κόσμο της επαρχίας μας και ευχήθηκε προς τους συναδέλφους του «υγεία και ταπείνωση, ώστε εμείς που συνεχίζουμε την ιερά τέχνη του Κουκουζέλους, να υμνούμε τον Θεό επαξίως». Ο κ. Πρόεδρος αναφέρθηκε στον αείμνηστο Πρωτοψάλτη Μιχάλη Μελέτη και θύμισε προς όλους τους λόγους του, ότι «η Μουσική μας είναι προσευχή, πάνω απ’ όλα».
Τον λόγο, στη συνέχεια, έλαβε ο νέος Δ/ντής της Σχολής Βυζ. Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος Αρχιμ. Επιφάνιος Οικονόμου, ο οποίος επεσήμανε ότι «η φετινή έναρξη των μαθημάτων της Σχολής πραγματοποιείται σε ένα ιστορικό μεταίχμιο, μετά την εκδημία του ανθρώπου που την διηύθυνε επί 36 ολόκληρα χρόνια και ήταν η ψυχή και η κινητήριος δύναμή της, του μεγάλου Δασκάλου μας Μιχαήλ Μελέτη. Το έργο που ο Δάσκαλός μας επετέλεσε συνιστά την μεγάλη παρακαταθήκη για όλους μας, που καλούμαστε να συνεχίσουμε και να δικαιώσουμε… Πιστεύουμε ότι, με τη βοήθεια του Θεού, τις πρεσβείες του Προστάτου Αγίου μας Ιωάννου του Κουκουζέλους, τη συνεργασία του εκλεκτού διδακτικού προσωπικού και την συνέπεια και αγάπη των διδασκομένων, θα καταφέρουμε να συνεχίσουμε αυτή την σπουδαία παράδοση, που οι Δάσκαλοί μας δημιούργησαν στον τόπο μας, σε μια Σχολή που είναι παραγωγική και σκοπό έχει να παράξει τους αυριανούς Ιεροψάλτες μας».
Από τη μεριά του, ο Σεβασμιώτατος εξέφρασε την βεβαιότητά του ότι «χαίρεται και αγάλλεται, τούτη την ώρα, η ψυχή του μεγάλου Πρωτοψάλτου μας Μιχάλη Μελέτη, γιατί, ό,τι οραματίστηκε, ό,τι δίδαξε, ό,τι μόρφωσε στις ψυχές όλων σας, όχι μόνο δεν πήγε χαμένο, αλλά συνεχίζεται, με ήθος, με πειθώ, με ενότητα. Όλα τα προηγούμενα χρόνια είχαμε σφυρηλατήσει μαζί του δεσμό αγάπης και συλλειτουργίας και χαιρόμουνα, γιατί έβλεπα ότι δεν δίδασκε μόνο την τέχνη, αλλά και το ήθος της μουσικής. Είναι πολύ σημαντικό ο Ιεροψάλτης όχι μόνο ν’ αποδίδει τα μουσικά, αλλά να νιώθει ότι οι λέξεις κρύβουν τεράστιο βάρος και νόημα, που γίνεται η προσευχή όλου του λαού. Είναι πολύ σπουδαίο να νιώθει ότι δεν ψάλλει για να ικανοποιηθεί προσωπικά, αλλά ότι εκφράζει την πίστη και την ψυχή όλων των πιστών, που πρέπει να την ανεβάσει στον ουρανό…. Καυχώμαι εν Κυρίω, γιατί συνεχίζουμε την παράδοση της ζωντανής Λατρείας».
Ο κ. Ιγνάτιος ευχαρίστησε τον π. Επιφάνιο, γιατί δέχθηκε να φέρει το βάρος και να συνεχίσει το έργο του μεγάλου Δασκάλου του, μαζί με τους εκλεκτούς συνεργάτες του, ενώ εξέφρασε την ευαρέσκειά του για την αναβίωση του Παραρτήματος της Σχολής στην επαρχία της Αγιάς και την συνέχιση της άρτιας λειτουργίας του παραρτήματος του Αλμυρού.
Τέλος, επέδωσε στους αποφοίτους του παρελθόντος έτους, τους τίτλους σπουδών τους.
