ΜΗΝΥΜΑ
ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΚΑΙ ΑΛΜΥΡΟΥ κ.κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Επί τη Κυριακή των Βαΐων 2021
«έλαβον τα βαΐα των φοινίκων
και εξήλθον εις υπάντησιν αυτώ» (Ιω. 12, 13).
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Μεγάλη εορτή ξημέρωσε σήμερα για το σώμα της Εκκλησίας. Ο Νικητής του θανάτου, ο Θεάνθρωπος Λυτρωτής και Σωτήρας των πάντων εισοδεύει θριαμβευτικά προς το πάθος και το μαρτύριό Του.
Μετά την ανάσταση του Λαζάρου, ο Ιησούς δέχεται τον θαυμασμό και τους ύμνους των απλών ανθρώπων, αλλά παράλληλα δέχεται τον φθόνο και το μίσος των πονηρών εκπροσώπων του αμαρτωλού κατεστημένου. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, μάς λέει πως οι απλοί κάτοικοι των Ιεροσολύμων «έλαβον τα βαΐα των φοινίκων και εξήλθον εις υπάντησιν αυτώ». Οι άνθρωποι που χαίρονται από την παρουσία του Χριστού Τον προϋπαντούν με τιμή. Όσοι βλέπουν στο πρόσωπό Του την ελπίδα σαρκωμένη και ζωντανή, Τον υποδέχονται με λαχτάρα και προσμονή. Όσοι αισθάνονται ότι είναι ο άρχοντας και βασιλιάς στη ζωή τους και στο σύμπαν, Τού φωνάζουν το «ωσαννά». Όσοι Τον ποθούν και Τον αγαπούν, στρώνουν στο δρόμο Του τα ρούχα τους, χαρίζουν σ’ Εκείνον την ύπαρξή τους, ανοίγουν διάπλατα την καρδιά τους, για να εισοδεύσει σ’ αυτήν η μεγάλη τους αγάπη, για να γεμίσουν από Θεό, για να χορτάσουν από φως και χάρη.
Δεν είναι μόνον οι απλοί άνθρωποι και τα μικρά παιδιά που «έλαβον τα βαΐα των φοινίκων και εξήλθον εις υπάντησιν αυτώ». Το ίδιο κάνουν και οι πιστοί όλων των εποχών. Λαμβάνουν τα σύμβολα της νίκης και του θριάμβου και τρέχουν στα μονοπάτια της ζωής να συναντήσουν τον Ιησού. Κρατούν ως πολύτιμα φυλαχτά την πίστη, την αρετή, την προσευχή, την άσκηση, τη μελέτη, την ελεημοσύνη, για να τα καταθέσουν στα πόδια του Λυτρωτή, προκειμένου να εισοδεύσει στα εσώτερα της ύπαρξής τους. Ανεβαίνουν πάνω από τους πειρασμούς και τις μικροπρέπειες, σε ύψος πνευματικό, για να βλέπουν ανεμπόδιστα το πρόσωπό Του. Εμπνέονται από τη Θεανδρική μορφή Του. Ο Κύριος γίνεται το αληθινό πρότυπό τους και εκείνοι γίνονται ακούραστοι μιμητές Του.
Η αληθινή υποδοχή του Χριστού δεν είναι μία στιγμιαία αποδοχή Του. Δεν είναι αρκετό να τρέξουμε κοντά Του μόνο μία φορά ή αραιά και που και ύστερα να Τον λησμονήσουμε. Δεν υποδεχόμαστε τον Κύριο κάποιες φορές και κάποιες άλλες Τον ξεχνάμε. Η αληθινή υποδοχή του Χριστού συνίσταται στην ολοκληρωτική αφιέρωσή μας σ’ Εκείνον. Από τη στιγμή που θα φωνάξουμε το «ωσαννά», δεν είναι σωστό να υπαναχωρήσουμε και σε λίγο να φωνάξουμε το «άρον άρον, σταύρωσον αυτόν». Τον Κύριο δεν Τον δεχόμαστε μέσα μας, για να Τον καρφώσουμε με τα καρφιά των αμαρτιών μας. Τον υποδεχόμαστε, για να υποταχτούμε στην παρουσία Του, για να υπακούουμε στο θέλημά Του, για να Τον υμνούμε με τη ζωή και το ήθος μας, με την αγάπη και την προσφορά μας, με τον αγώνα και την ομολογία μας.
Ο Παντοκράτορας και Παντοδύναμος Θεός πάντοτε θα εισοδεύει στα Ιεροσόλυμα της ανθρωπότητας. Δεν κουράζεται να περπατάει ανάμεσα στα πλάσματά Του. Δεν ταπεινώνεται να επιβαίνει «επί πώλου όνου», διότι δεν έρχεται για να τιμηθεί, αλλά για να θυσιαστεί και να δώσει τον εαυτό Του ως αντάλλαγμα για τις αμαρτίες μας. Ο Χριστός εισέρχεται θριαμβευτικά και μυστικά στην πραγματικότητα του καθενός, για να ανεβεί στο Γολγοθά των παθών του, να δεχθεί τους εμπτυσμούς των αμφιβολιών του, τα καρφιά των πτώσεών του και το ακάνθινο στεφάνι της αναίσχυντης προδοσίας. Δεν πτοείται ο Ιησούς από την ανθρώπινη αστοχία. Είναι έτοιμος επάνω στην κορύφωση του μαρτυρίου Του να συγχωρήσει. Επιθυμεί με το Σώμα και το Αίμα Του να ταΐσει και να ποτίσει όποιον πεινάει και διψάει για δικαιοσύνη.
Η πλευρά του Σωτήρα αναβλύζει τους κρουνούς της ζωής. Εμείς που στεκόμαστε στην Ωραία Πύλη της Μεγάλης Εβδομάδας και Τον υποδεχόμαστε στις καρδιές μας σήμερα, ας Τον συνοδεύσουμε και στα δραματικά γεγονότα που ακολουθούν. Ταπεινά και προσευχητικά να μείνουμε δίπλα Του. Ας σκουπίσουμε το καθημαγμένο πρόσωπό Του με το μαντήλι της μετανοίας μας. Ας Τον βοηθήσουμε στην άρση του Σταυρού με την ομολογία της Θεότητάς Του.
Καθώς φέτος διανύουμε μία δύσκολη χρονιά, καθώς πορευόμαστε προς το Πάσχα κάτω από τη σκιά της πανδημίας του κορωνοϊού, καθώς η αβεβαιότητα θλίβει και αγχώνει την καθημερινότητά μας, μπορούμε να συμπορευθούμε με τον Ιησού στο μονοπάτι της θυσίας και του θριάμβου. Με την κατάλληλη προετοιμασία και με την ευχή του πνευματικού μας ας Τον προσκαλέσουμε και μέσα μας, για να κοινωνήσουμε των Αχράντων Μυστηρίων. Έτσι, το Πάσχα θα είναι ένα δικό μας πέρασμα από το θάνατο της αμαρτίας στην αληθινή ζωή της αγκαλιάς Του. Τότε η Ανάσταση δεν θα είναι μόνο μία γιορτή. Θα είναι μία ζωή, η αληθινή ζωή του νυν και του μελλοντικού αιώνα.
Αυτό σας εύχομαι με όλη την πατρική μου δύναμη και αγάπη.
Χρόνια πολλά και ευλογημένα!
Μετά πατρικών ευχών
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
† Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ
