Αναδημοσίευση από εφημερίδα Ταχυδρόμος Ρεπορτάζ: ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΤΥΛΛΑΣ
Κοντά στους αδύναμους οικονομικά πολίτες στέκονται οι εκκλησίες, με σημαντικό φιλανθρωπικό έργο
Την πόρτα των εκκλησιών περνούν καθημερινά εκατοντάδες οικονομικά αδύναμοι πολίτες, είτε άνεργοι, είτε εργαζόμενοι, αλλά και άνθρωποι που αντιμετωπίζουν ασθένειες, ζητώντας οικονομική ενίσχυση και τροφή για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Το οικονομικό αδιέξοδο τούς οδηγεί κοντά στην εκκλησία, όπου εναποθέτουν τις ελπίδες τους και ιδιαίτερα αυτή την ιδιαίτερα πνευματική περίοδο του Πάσχα.
Μία από τις πόρτες που είναι ανοιχτές είναι του Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Νικολάου στον Βόλο, όπου λειτουργεί καθημερινά και ανελλιπώς εδώ και 25 χρόνια το κέντρο σίτισης «Δος ημίν σήμερον». Σε αυτό σιτίζονται καθημερινά τουλάχιστον εκατό εμπερίστατοι άνθρωποι, στους οποίους ειδικά την περίοδο της Σαρακοστής δόθηκαν δεκάδες δέματα με τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης, με τη συνδρομή του φιλόπτωχου ταμείου. «Ο κόσμος που προσεγγίζει την εκκλησία, έρχεται γιατί σε αυτή βλέπει μία ανοιχτή αγκαλιά, ως στοργική μάνα, η οποία δεν κλείνει ποτέ την πόρτα στα παιδιά της, αλλά είναι παρούσα σε όποια ανάγκη τους παρουσιαστεί. Οι δυσκολίες αντιμετωπίζονται, τίποτα δεν είναι ανυπέρβλητο», αναφέρει ο Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Οικονόμου, προϊστάμενος του Μητροπολιτικού ναού, μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ.
Συσσίτια και δέματα με τρόφιμα
Ανάλογο είναι το έργο ενός ακόμα μεγάλου ναού της πόλης του Βόλου, αυτού των Αγίων Κωνσταντίνου κι Ελένης, όπου καθημερινά λαμβάνουν τροφή 120 άστεγοι ή οικονομικά αδύναμοι Βολιώτες. Συγκεκριμένα, στους 60 δίνονται τρόφιμα σε δέματα και για τους υπόλοιπους μαγειρεύονται φαγητά στα συσσίτια. Την περίοδο του Πάσχα, δόθηκαν δέματα με όσπρια, ρύζι, λάδι, σάλτσες, αλλά και γάλατα και κρέατα για όσους δεν νήστεψαν ή δεν μπορούσαν να νηστέψουν, όπως ενημερώνει ο Αρχιμανδρίτης Καλλίνικος Γεωργακόπουλος και προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίων Κωνσταντίνου κι Ελένης. Ωστόσο, ο ίδιος επισημαίνει ότι είναι σημαντικό να διακρίνεται ποιος έχει πραγματική ανάγκη ενίσχυσης και ποιος επιχειρεί να επωφεληθεί από την προσφορά της εκκλησίας, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος να δημιουργηθεί κορεσμός από τα άτομα που μπορεί να βοηθήσει ένας ναός, και να στερηθούν της βοήθειας, εκείνοι που την έχουν πραγματικά ανάγκη.
Παρατηρείται ότι ακόμα και αυτοί που χρειάζονται βοήθεια, μπαίνουν στο πνεύμα της θυσίας και της προσφοράς και βοηθούν τους συνανθρώπους τους παρότι οι ίδιοι δυσκολεύονται
Αυξήθηκαν οι ανάγκες εν μέσω πλημμυρών
Σύμφωνα με τον π. Καλλίνικο, ο αριθμός των ανθρώπων που ενισχύονται οικονομικά από την εκκλησία κυμαίνεται στα ίδια επίπεδα εδώ και χρόνια, ωστόσο παρουσιάστηκε μία απότομη προσωρινή αύξηση κατά την περίοδο των πλημμυρών, όπου επλήγησαν πολλοί κάτοικοι, οι οποίοι έχασαν τις περιουσίες τους και ήρθαν αντιμέτωποι με ζημιές χιλιάδων ευρώ. Ειδικά κατά τις πρώτες εβδομάδες μετά τις καταστροφές που αναστάτωσαν τον Βόλο, αρκετοί βρήκαν καταφύγιο στον ναό, από όπου λάμβαναν σημαντικά αγαθά της καθημερινότητάς τους.
Ο π. Καλλίνικος καλεί όσους έχουν ανάγκη, να μη διστάζουν να χτυπούν την πόρτα των ναών και να απευθύνονται στους ιερείς για βοήθεια. Επιπλέον τονίζει τη σημασία την αλληλοβοήθειας και της προσφοράς μεταξύ των ανθρώπων. «Να εμπιστευτούμε τον Θεό και τον λόγο του Ευαγγελίου. Αν κάνουμε διδαχή μας και τρόπο ζωής μας τον λόγο του ευαγγελίου, ούτε νόμους δεν θα χρειαζόμασταν, όπως λένε και οι πατέρες. Στη σημερινή εποχή κυριαρχεί ο εγωισμός στις καρδιές των ανθρώπων, για αυτό φτάσαμε ως εδώ. Αν ο κάθε ένας κοίταζε τον διπλανό του ως μία ζωντανή εικόνα Θεού και τον βοηθούσε, τότε ίσως να ήταν όλα διαφορετικά», κατέληξε ο ίδιος.
Ανθρωπιστικές δράσεις χωρίς διακρίσεις
Σπουδαίο ανθρωπιστικό έργο επίσης πραγματοποιεί εδώ και χρόνια ο Σύλλογος Συμπαραστάσεως Κρατουμένων Βόλου ο «Εσταυρωμένος», με πρόεδρο τον πρωτοπρεσβύτερο Θεόδωρο Μπατάκα. Πέρυσι ο Σύλλογος πραγματοποίησε συνολικά 173 ανθρωπιστικές αποστολές στη Μαγνησία και σε ολόκληρη την Ελλάδα. Την προηγούμενη εβδομάδα έστειλε οικονομικά βοηθήματα αξίας 4.600 ευρώ, τρόφιμα, ενδύματα, κλινοσκεπάσματα, ατομικά δέματα για φυλακισμένους, είδη προσωπικής υγιεινής και γενικής καθαριότητας, ποδήλατα, παιχνίδια και άλλα. Οι ανθρωπιστικές αποστολές αφορούσαν μεταξύ άλλων το κατάστημα κράτησης Κορυδαλλού, το Ειδικό Αγροτικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Κασσαβετείας, το Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Βόλου, το Ίδρυμα Αγωγής Ανηλίκων Βόλου, τα Κρατητήρια του Αστυνομικού Τμήματος Βόλου, τα Κρατητήρια Κεντρικού Λιμεναρχείου Βόλου, την Ψυχιατρική κλινική του Νοσοκομείου Βόλου, τον Ξενώνα «ΦΙΛΥΡΑ», την Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου Βόλου στο Αλιβέρι και το Κέντρο φιλοξενίας Προσφύγων Βόλου (ΜΟΖΑ).
Βοήθεια και σε πλημμυροπαθείς
Επιπλέον ο «Εσταυρωμένος» προσφέρει κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα ατομικά δέματα προς όλους τους φυλακισμένους με σημαντικά αγαθά. Ταυτόχρονα έχει πραγματοποιήσει δωρεές ειδών όπως ψυγεία, ποδήλατα και πλυντήρια, μέσω αναρτήσεων στην ιστοσελίδα του, στις οποίες ανταποκρίνονται άμεσα οι ακόλουθοί του. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση μίας άπορης και ανάπηρης ηλικιωμένης, το σπίτι της οποίας υπέστη σοβαρές ζημιές από τις πλημμύρες του Σεπτεμβρίου. Η γυναίκα είχε μείνει για μήνες χωρίς πλυντήριο και απευθύνθηκε στον «Εσταυρωμένο» για βοήθεια, όπως κι έγινε. Μέσα από ανάρτηση του Συλλόγου, βρέθηκε δωρητής, ο οποίος μετά το Πάσχα θα της παραχωρήσει ένα πλυντήριο, ώστε να μπορεί να εξυπηρετεί τις ανάγκες της.
Εκμεταλλεύονται τη διάθεση προσφοράς
Τέλος, ο πρόεδρος του Συλλόγου Συμπαραστάσεως Κρατουμένων και ιερέας στον Αγιο Νικόλαο π. Θεόδωρος Μπατάκας, στάθηκε στο φαινόμενο της εκμετάλλευσης αυτής της ευρύτερης κατάστασης βοήθειας και αλληλεγγύης, από ορισμένους. Υπογραμμίζει ότι από τη μία υπάρχουν οι αξιοπρεπείς άνθρωποι, οι οποίοι παλεύουν αλλά στην έσχατη λύση καταφεύγουν για βοήθεια στον Σύλλογο. Στον αντίποδα όμως υπάρχουν κι εκείνοι που επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν τον «Εσταυρωμένο», ζητώντας ταυτόχρονα χρήματα και από υπηρεσίες, κοινωνικούς φορείς κλπ, χωρίς να τα έχουν στην πραγματικότητα ανάγκη, φτάνοντας ακόμα και στο σημείο να εκβιάσουν τους ιερείς. Ο ιερέας εκφράζει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ τη δυσαρέσκειά του για την κατάσταση αυτή, και δηλώνει την επιθυμία του να προσφέρεται η βοήθεια με περισσότερη διάκριση και να γίνονται καλύτεροι έλεγχοι από τους κοινωνικούς φορείς.
