Αποτελεί για την ταπεινότητά μου ιδιαίτερη τιμή και χαρά να προσφωνώ τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Διοκλείας Κάλλιστο κατά την τελετή υποδοχής του ως «Εταίρου» και Επιτίμου μέλους της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών, την οποία έχω την τιμή να εκπροσωπώ ως Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της. Η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών της Ιεράς Μητροπόλεώς μας αποτελεί εδώ και περίπου δεκαπέντε συναπτά έτη, από της ιδρύσεώς της, έναν χώρο που χωρίς να ταυτίζεται, με τον άμβωνα της Εκκλησίας, υπηρετεί χωρίς φόβο και πάθος την καλλιέργεια του ειλικρινούς και γόνιμου προβληματισμού όπως επίσης και την ανοικτή και υψηλού ακαδημαϊκού επιπέδου συζήτηση, γύρω από τα ουσιώδη της θεολογίας ζητήματα, αποσκοπώντας στον ενεργό ρόλο και τη ζωντανή παρουσία και μαρτυρία της Εκκλησίας στο σύγχρονο κόσμο. Από την πρώτη στιγμή που απέκτησε Διοικητικό Συμβούλιο με τη συμμετοχή επιφανών σκαπανέων της νεοελληνικής ακαδημαϊκής θεολογίας κι όχι μόνο, η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών φρόντισε να προβλέψει την καθιέρωση του θεσμού των «Εταίρων» ή Επιτίμων μελών, θεσμό με τον οποίο επρόκειτο να τιμά στο εξής τα «πρόσωπα που προσφέρουν σημαντικότατες υπηρεσίες στην Ακαδημία και συμβάλλουν στην επίτευξη των σκοπών της, μάλιστα δε προσωπικότητες του ευρύτερου εκκλησιαστικού, θρησκευτικού, ακαδημαϊκού, επιστημονικού και καλλιτεχνικού κόσμου που με τη δράση και το έργο τους συμβάλλουν στην καλλιέργεια της θεολογικής επιστήμης, στην ανάδειξη της ορθόδοξης παράδοσης και της πολιτιστικής της κληρονομιάς, στον διαχριστιανικό και διαθρησκειακό διάλογο καθώς και στον διάλογο και την αλληλογνωριμία των πολιτισμών».
Στο πλαίσιο αυτό η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών έχει ήδη τιμήσει το 2011 τον Γέροντα Μητροπολίτη Περγάμου Ιωάννη Ζηζιούλα, με τη διοργάνωση ανάλογου συνεδρίου και σχετικής τιμητικής εκδήλωσης με τίτλο «Ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης Ζηζιούλας: Πρόσωπο, Ευχαριστία και Βασιλεία του Θεού σε ορθόδοξη και οικουμενική προοπτική». Στην λαμπρή αυτή χορεία των επιφανών εκπροσώπων της σύγχρονης Ορθόδοξης Εκκλησίας και θεολογίας κρίθηκε από όλα τα μέλη του Δ.Σ. ότι θα έπρεπε στη συνέχεια να επιλεγεί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Διοκλείας κ. Κάλλιστος Ware, λόγω των σημαντικότατων υπηρεσιών που έχει επί πολλές δεκαετίες προσφέρει στην Εκκλησία και τη θεολογία με ιδιαίτερη αναφορά στην παρουσία της Ορθοδοξίας στη Δύση, αλλά και λόγω των ιδιαίτερων δεσμών που συν τω χρόνω ανέπτυξε με την Ακαδημία, σε συνέδρια της οποίας έχει επανειλημμένα λάβει μέρος. Εξάλλου όπως είναι γνωστό η Εκδοτική Δημητριάδος, το εκδοτικό τμήμα της Ακαδημίας σε συνεργασία με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, εγκαινίασε το 2012 την εκδοτική σειρά Doxa & Praxis, Exploring Orthodox Theology, εκδίδοντας σε αυτοτελές βιβλίο την ομιλία που είχε εκφωνήσει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κάλλιστος από το βήμα της Ακαδημίας το 2004, για την Ορθόδοξη Εκκλησία στον 21ο αιώνα.
Ο Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος, αποτελεί χωρίς αμφιβολία έναν από τους σημαντικότερους και διεθνώς αναγνωρισμένους σύγχρονους ορθοδόξους θεολόγους τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση. Γεννημένος στο Μπαθ, Σόμερσετ, της Αγγλίας το 1934 και λαϊκός Αγγλικανός μέχρι το 1958, εισέρχεται στους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας και γίνεται δεκτός στην Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μ. Βρετανίας, υπό τη δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Θα σπουδάσει φιλολογία και θεολογία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όπου και λαμβάνει πτυχίο και μεταπτυχιακό ενώ το 1965 θα λάβει το διδακτορικό με θέμα τα Ασκητικά έργα του Μάρκου του Ερημίτη. Το 1959 – 1960 θα διδάξει ως Επισκέπτης Ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον ενώ το 1966 εκλέγεται και διορίζεται ως Spalding Lecturer in Eastern Orthodox Studies στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, θέση που θα διατηρήσει μέχρι και το 2001, διδάσκοντας κλασική και βυζαντινή φιλοσοφία και Ορθόδοξη θεολογία. Το 1970 θα εκλεγεί Fellow του Pembroke College της Οξφόρδης, ενώ το 1971 ονομάζεται Senior Denyer and Johnson Scholar του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Ως επισκέπτης καθηγητής θα διδάξει στο περίφημο Γρηγοριανό Πανεπιστήμιο της Ρώμης το 2006. Το 1965 χειροτονείται διάκονος λαμβάνοντας το όνομα Κάλλιστος, και το 1966 χειροτονείται ιερέας και Αρχιμανδρίτης, ενώ θα καρεί μοναχός στην ιερά μονή Ιωάννου του Θεολόγου στο νησί της Πάτμου. Το 1982 αναδείχθηκε Βοηθός Επίσκοπος του Αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μ. Βρετανίας. Από το 1973 συμμετέχει ως μέλος της Επιτροπής του Διαλόγου Ορθοδόξων – Αγγλικανών. Είναι πρόεδρος της Οικουμενικής Οργάνωσης Blessed Virgin Mary και είναι συνεκδότης του ιστορικού περιοδικού Sobornost της αδελφότητας του αγίου Σεργίου και Αλβανού. Έχει συγγράψει πλήθος αυτοτελών βιβλίων και άρθρων που αφορούν σε θέματα ιστορίας, θεολογίας και πνευματικότητας της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Μεταξύ αυτών πολλά έχουν μεταφραστεί και στα ελληνικά όπως το κλασικό πια εισαγωγικό στην Ορθοδοξία, έργο του Η Ορθόδοξη Εκκλησία.
Χωρίς αμφιβολία ο Μητροπολίτης Διοκλείας αποτελεί μια σημαντική θεολογική προσωπικότητα που δεσπόζει εδώ και δεκαετίες στον εκκλησιαστικό, οικουμενικό και ακαδημαϊκό χώρο, συμβάλλοντας τα μέγιστα στην παρουσία και τη μαρτυρίας της Ορθοδοξίας στη Δύση. Οι βασικοί άξονες του θεολογικού του έργου (η ιδιαίτερη έμφασή του στην ανθρωπολογία ως του κεντρικού θέματος στο οποίο θα πρέπει να στραφεί η ορθόδοξη θεολογία στη νέα χιλιετία, η θεολογία του προσώπου απόρροια του τριαδολογικού δόγματος, η ανάδειξη της θεμελιώδους σημασίας που διαθέτει η νοερά προσευχή, η ασκητική και μοναστική παράδοση για τον άνθρωπο σήμερα, η ανεπτυγμένη οικοθεολογία του κ.λπ.), διέπουν από πολύ νωρίς σύνολο το έργο του, ενώ με τις διεισδυτικές και συχνά ρηξικέλευθες ερμηνευτικές προσεγγίσεις του θα αναδείξει τη λησμονημένη σπουδαιότητα της ασκητικής πατερικής παράδοσης στην αναζήτηση του βαθύτερου νοήματος και της υπαρξιακής αλήθειας του κατακεμαρτισμένου ανθρώπινου υποκειμένου στον σύγχρονο μετα-νεωτερικό κόσμο, φέρνοντας έτσι σε ζωντανό υπαρξιακό διάλογο την εκκλησιαστική πίστη παράδοση με το σύγχρονο άνθρωπο και τον πολιτισμό του.
Τη σπουδαία αυτή εκκλησιαστική και θεολογική προσωπικότητα τιμά σήμερα η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών, επιβραβεύοντας με τον τρόπο αυτό την οικουμενική ακτινοβολία του σεβάσμιου Ιεράρχη. Ο Μητροπολίτης Διοκλείας υπήρξε εξάλλου μεταξύ των πρώτων που στήριξαν το έργο και το όραμα της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου, συμμετέχοντας για πρώτη φορά σε έναν από τους πρώτους κύκλους διαλέξεών της με θέμα «Ορθοδοξία και Πολυπολιτισμικότητα» (28 Απριλίου 2004), όπου με την ομιλία του επρόκειτο να περιγράψει με λαγαρό τρόπο την ανάγκη η ορθόδοξη θεολογία και Εκκλησία να στραφεί στην ανθρωπολογία, προκειμένου να μπορέσει να συμβάλλει από την πλευρά της στηριγμένη στην μακραίωνη παράδοσή της στην ανανοηματοδότηση του ανθρώπινου βίου. Έκτοτε δεν θα παραλείψει, οσάκις του το επιτρέπουν οι πολλαπλές εκκλησιαστικές υποχρεώσεις του, να συμμετέχει έμμεσα ή άμεσα στο έργο της Ακαδημίας, όπως λ.χ. στο πρόσφατο συνέδριο που έλαβε χώρα το 2012 με τίτλο «Εκκλησιολογία και Εθνικισμός».
Σεβασμιώτατε Άγιε Διοκλείας, όπως παγκοίνως ομολογείται, αποτελείτε έναν από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους και πρεσβευτές της δυτικής ορθόδοξης θεολογίας και Εκκλησίας στον διεθνή εκκλησιαστικό και ακαδημαϊκό χώρο. Υπηρετείτε εδώ και δεκαετίες με πίστη και όραμα την Ορθοδοξία στη Δύση διακονώντας σταυρικά τόσο το όραμα της «των πάντων ενώσεως» όσο και το αίτημα και ζητούμενο της καθολικότητας της Εκκλησίας και της οικουμενικότητας της Ορθοδοξίας. Εκπροσωπείτε με πάθος, συνέπεια και συνέχεια το διάλογο της Εκκλησίας και της θεολογίας με το σύγχρονο κοσμοείδωλο και τις ποικίλες προκλήσεις της εποχής μας, τη μετάφραση της πολύτιμης πατερικής-ασκητικής παράδοσης στην αγγλική γλώσσα, στην lingua franca του σύγχρονου πολιτισμένου κόσμου, σαρκώνοντας με τον τρόπο αυτό το ευαγγέλιο στη σύγχρονη πραγματικότητα. Σας είμαστε βαθύτατα ευγνώμονες για όλα αυτά, αλλά κυρίως και πρωτίστως για την εκ μέρους σας διαρκή έμφαση στο βαθύτατο και αδιαίρετο δεσμό θεολογίας και λατρείας, θεολογίας και Εκκλησίας, και περαιτέρω για την επείγουσα ανάγκη μιας θεολογούσας Εκκλησίας και μιας εκκλησιαζομένης θεολογίας.
Έμπλεοι, λοιπόν χαράς και δοξολογίας προς τον εν Τριάδι Θεόν για την εν μέσω ημών παρουσία σας και εν όψει των τιμών που εντός ολίγου θα σας αποδοθούν από την Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών, ευχόμεθα εκ βάθους καρδίας, «Εις πολλά έτη Δέσποτα».
