Σεβασμιώτατε, Αιδέσιμοι, εκλεκτοί προσκεκλημένοι των Λειτουργών Υγείας της Αγάπης, Αγαπητοί μου,
Με ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση φιλοξενούμε σήμερα στην πόλη μας και στην Τοπική μας Εκκλησία την Β΄ Συνάντηση Διαχριστιανικού διαλόγου αγάπης, πάνω στο μέγα ζήτημα της Οικογένειας και στον τρόπο που αυτή εξελίσσεται και αναδιαμορφώνεται στην πατρίδα μας, αλλά και στο μεγάλο μας σπίτι, την Ευρώπη.
Στην 1η Συνάντηση, του περασμένου Νοεμβρίου, ασχοληθήκαμε με τα ηθικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Χριστιανοί της Ευρώπης στην εποχή μας και πώς αυτά επηρεάζουν την οικογενειακή πραγματικότητα, καταγράψαμε και επιβεβαιώσαμε τις κοινές μας θέσεις, ενώ κάναμε την ταπεινή αρχή ενός ευρύτερου και απαραίτητου Διαχριστιανικού προβληματισμού. Σήμερα θα επιχειρήσουμε το επόμενο βήμα, μη παραγνωρίζοντας τις σαφείς διαφορές μας σε θέματα πίστεως, αλλά αναγνωρίζοντας τις σαφέστερες κοινές μας απόψεις σε θέματα ευρύτερου κοινωνιολογικού προβληματισμού, στα οποία η Χριστιανική Εκκλησία είχε ανέκαθεν καθαρό και καθοριστικό λόγο.
Το θέμα που επιλέξαμε για την εφετινή Συνάντηση, «Χριστιανική Παιδαγωγική στην Οικογένεια», στα κοσμικά περιβάλλοντα της εποχής μας φαντάζει περίεργο και αναχρονιστικό. Ξέρουμε καλά ότι στην Ευρώπη η οικογένεια έχει σχεδόν απολέσει το Χριστιανικό της υπόβαθρο και έχει σαφώς εκκοσμικευθεί. Στην πατρίδα μας μπορεί ακόμα να ανθίσταται στις ποικίλες προκλήσεις, που με μανιώδεις ρυθμούς επιχειρούν να την αλλοιώσουν και να την απογυμνώσουν από τα ευεργετικά πνευματικά της ερείσματα, η πολιορκία, όμως, είναι συνεχής, διογκούμενη, ασυγκράτητη και οι αντιστάσεις διαρκώς μειούμενες.
Σ’ αυτό το πλαίσιο λειτουργίας της οικογένειας σήμερα, το οποίο πλήττεται άμεσα και από την βαρύτατη οικονομική κρίση, η Εκκλησία μας αγωνίζεται να διασώσει την «κατ’ οίκον» εικόνα Της και τον παραδοσιακό χαρακτήρα του οικογενειακού οικοδομήματος, έχοντας να παλέψει με αντιλήψεις απόλυτα αντιεκκλησιαστικές και τυφλά υπάκουες στις αρχές της παγκοσμιοποίησης. Σε τοπικό επίπεδο, ο αγώνας αυτός περιλαμβάνει την λειτουργία είκοσι (20) ενοριακών Σχολών Γονέων, τακτικών συνεδρίων και ημερίδων για νέους και υποψήφιους γονείς, με σκοπό την προσφορά υπεύθυνου, επιστημονικού, όπου χρειάζεται, αλλά κυρίως σοβαρού Εκκλ/κού λόγου, για την δημιουργία υγιούς Χριστιανικού περιβάλλοντος μέσα στην οικογένεια. Περιλαμβάνει, επίσης, την τακτική επικοινωνία του Επισκόπου με τα μελλόνυμφα ζευγάρια, την λειτουργία του Κέντρου Συμπαραστάσεως οικογενείας, την λειτουργία των κατηχητικών μας σχολείων, των κατασκηνώσεων, για ν’ αποκτήσουν τα παιδιά εμπειρία και γεύση χριστιανικής ζωής. Όλα αυτά και πολλά άλλα, γίνονται με κόπο, με την θυσιαστική προσφορά των στελεχών μας, Κληρικών και λαϊκών και είναι καρπός της αγωνίας μας για το παρόν και το μέλλον του ακριβού και τόσο ξεχωριστού αυτού, πρώτου κοινωνικού κυττάρου, που λέγεται οικογένεια.
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, η θεώρηση της οικογένειας, η οποία είναι απολύτως αναγκαία για την κατά Χριστόν ζύμωση της κοινωνίας και την επί τα βελτίω αλλαγή, δε σημαίνει τίποτα άλλο παρά τον εκ νέου «Εκκλησιασμό» της οικογένειας και τη σύνδεσή της με την Ευχαριστιακή εμπειρία της Τοπικής Εκκλησίας. Η «μικρή» Εκκλησία, όπως ονομάζει την οικογένεια ο ιερός Χρυσόστομος, καλείται να ανοιχθεί βιωματικά και υπαρξιακά στις διαστάσεις ολόκληρης της Εκκλησίας.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι οι εισηγήσεις που θα ακουστούν σήμερα από ανθρώπους που πονούν τον ιερό οικογενειακό θεσμό, αλλά και ο ελεύθερος διάλογος που θ’ αναπτυχθεί, θα βοηθήσουν όλους στην διακονία μας αναφορικά με την οικογένεια και θα ισχυροποιήσουν, έτι περισσότερο, την κοινή Χριστιανική μας μαρτυρία, σε μια εποχή που έχει ανάγκη τον υπεύθυνο, σοβαρό και νουνεχή Εκκλ/κό λόγο, ως αντίβαρο στον φανατισμό και στην βαρβαρότητα, που γυρίζουν τον ανθρώπινο πολιτισμό αιώνες πίσω.
Σας ευχαριστώ
