Στην τελετή έναρξης του Πανελληνίου Προγράμματος επιμόρφωσης ιατρών, επαγγελματιών υγείας και κοινού γύρω από το σακχαρώδη διαβήτη με τίτλο “Πρόλαβε το διαβήτη σου κι αν έχεις ήδη αντιμετώπισέτον σωστά” παρευρέθηκε ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, που πραγματοποιήθηκε στο Βόλο στις 5-7/7/2013. Κατά την τελετή έναρξης ο κ. Ιγνάτιος απηύθυνε τον παρακάτω χαιρετισμό:
Μέ πολλή χαρά συμμετέχω σήμερα στήν τελετή ἔναρξης τῆς παρούσας ἡμερίδας, στά πλαίσια τοῦ Πανελληνίου Προγράμματος Ἐνημέρωσης γιά τό Σακχαρώδη Διαβήτη. Καί πραγματικά αἰσθάνομαι μεγάλη τήν τιμή νά βρίσκωμαι ἀνάμεσα σέ ὅλους ἐσᾶς, τούς ἐκλεκτούς ἐπιστήμονες καί συνέδρους, ὅπως αἰσθάνομαι καί ἐπιτακτική τήν ἀνάγκη νά εὐχαριστήσω γιά τήν εὐγενική πρόσκληση καί ἐπιστολή τοῦ ἐμψυχωτῆ τῆς προσπάθειας καί προέδρου, Ἀκαδημαϊκοῦ καθηγητῆ κ. Σωτηρίου Ράπτη. Διάβασα μέ προσοχή τήν ἐπιστολή, πού μέ ταξίδεψε ἀπρόσμενα μερικά χρόνια πρίν: ὅταν οἱ πρῶτες ἐλπιδοφόρες ἀκτῖνες σημάδευαν τό ξεκίνημα μιᾶς εὐλογητῆς ἐκστρατείας γιά τήν ἀντιμετώπιση τοῦ Διαβήτη, αὐτῆς τῆς σύγχρονης παγκόσμιας μάστιγας. Ναί, ἤμουν παρών στά ἐγκαίνια τοῦ Ἐθνικοῦ Κέντρου Ἔρευνας, Πρόληψης καί Θεραπείας τοῦ Σακχαρώδη Διαβήτη, μαζί μέ τόν μακαριστό ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Εἶναι πάντα παροῦσα ἡ Ἐκκλησία, ἀρωγός καί συμπαραστάτης σέ κάθε προσπάθεια καί πρωτοβουλία γιά τήν προαγωγή τῆς ὑγείας τῶν ἀνθρώπων. Κι ἄν ἴσως κάποιες φορές ξενίζει ἡ παρουσία της σέ ἰατρικά συνέδρια καί παρόμοιες ἐπιστημονικές συναντήσεις, ἄς ἀναλογιζόμαστε τό γεγονός ὅτι ἡ Ἰατρική καί ἡ Ἐκκλησία, ἡ Ἐπιστήμη καί ἡ Ποιμαντική Διακονία, δέν εἶναι ἀσύμβατες ὀντότητες, ἀλλά συμπορεύονται, συγκλίνουν καί συναντῶνται σέ δύο κομβικά σημεῖα.
Τό πρῶτο σημεῖο εἶναι τό ἔργο τῆς διακονίας τῶν ἀσθενῶν. Ἀναλίσκεται ἡ Ἰατρική στή φροντίδα τῶν ἀρρώστων, ἀλλά καί ἡ Ἐκκλησία τούς ἀνάγει σέ ὑψηλή περιωπή, βλέποντας στή φυσική τους εὐτέλεια νά ἀντικατοπτρίζεται ὁ ἴδιος ὁ Θεός, ἀναγνωρίζοντας στό πρόσωπό τους «τούς ἀδελφούς τοῦ Κυρίου, τούς ἐλαχίστους», θεωρῶντας τή διακονία πρός αὐτούς ὡς τήν ἀληθέστερη καί αὐθεντικότερη ἔκφραση τῆς ἀγάπης πρός τόν Θεό. Καί ἐφαρμόζει ἔμπρακτα, ἐδῶ καί εἴκοσι αἰῶνες, τήν ἀγάπη αὐτή μέ ποικίλους τρόπους, ὅσους ἐπινοεῖ ἡ ἀγάπη ἡ ἀληθινή, πού εἶναι πάντα ἀστείρευτη πηγή ἔμπνευσης. Ἀπό τή στιγμή δέ πού ἡ ἰατρική ἐπιστήμη προσεγγίζει τόν ἄνθρωπο στήν ὁλότητά του ὡς ἑνιαία ψυχοσωματική ὀντότητα, στήν ἀντιμετώπιση τῶν ποικίλων ἀσθενειῶν συμπορεύονται Ἰατρική καί Ἐκκλησία, συνεισφέροντας ἡ μέν Ἰατρική τόν πλοῦτο τῆς ἐξειδικευμένης γνώσης καί τήν ἀμεσότητα τῆς ἐμπειρίας, ἡ δέ Ἐκκλησία τή δική της Ἀλήθεια, τά σπέρματα τοῦ αὐθεντικοῦ της λόγου, τήν ἐξαγιαστική πνευματικότητά της.
Τό δεύτερο κομβικό σημεῖο εἶναι ἡ περιφρούρηση τῆς ὑγείας τοῦ ἀνθρώπου. Τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία τό σῶμα ὡς βασικό στοιχεῖο τῆς ἀνθρώπινης ὑπόστασης. Τό ἐντάσσει στό ἐπίκεντρο τῆς πνευματικότητας ὡς «ναόν τοῦ ἐν ἡμῖν Ἁγίου Πνεύματος», ἀφοῦ καί ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς τό περιεβλήθη, τό θεράπευσε ἀπό ἀσθένειες, τό ἀνέστησε ἀπό τό θάνατο, τό θέωσε μέ τήν Ἀνάστασή Του. Μεριμνᾶ ἡ Ἐκκλησία γιά τό σῶμα, προσεύχεται γιά τήν ὑγεία του, φροντίζει γιά τή διατήρησή της. Δέν μεταβάλλεται, βέβαια, σέ συστηματικό καί πρωτεύοντα παράγοντα ὑγείας καί προστασίας τοῦ ἀνθρώπινου σώματος ἀπό τίς νόσους πού τό ἀπειλοῦν, ἀλλά πολλές ἀπό τίς πρακτικές στίς ὁποῖες καταφεύγει, καί τίς ὁποῖες χρησιμοποιεῖ στά πλαίσια τοῦ ἀναγεννητικοῦ της ἔργου, ὅπως ἡ νηστεία, ἡ ἄσκηση, ἡ ἐγκράτεια, ἡ ἐγρήγορση, λειτουργοῦν καί ὡς μέσα ἀγωγῆς τῆς ὑγείας σέ ἄμεση σχέση μέ τήν ἀποτροπή διαφόρων νοσημάτων. Ἀσκεῖ, δηλαδή, ἡ Ἐκκλησία κατά κάποιον τρόπο μιά μορφή προληπτικῆς ἰατρικῆς.
Κατά συνέπειαν, στηρίζει, ἐπευλογεῖ καί συγχαίρει κάθε πρωτοβουλία, πού ἀναλαμβάνεται γιά τήν περιφρούρηση τῆς ὑγείας. Καί ἐν προκειμένῳ ἔχει ἤδη ἀναληφθεῖ ἀκόμη μιά τέτοια ἐνθαρρυντική πρωτοβουλία, μιά συντονισμένη προσπάθεια εὐαισθητοποίησης τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν καί ἰατρῶν στή σύγχρονη καλπάζουσα ἐπιδημία τοῦ Διαβήτη, μέ τό κεντρικό μήνυμα «Πρόλαβε τό Διαβήτη σου, καί ἄν ἔχεις ἤδη ἀντιμετώπισέ τον σωστά». Ἡ διοργάνωση τῆς παρούσας ἡμερίδας, γιά τήν ὁποία συγχαίρω καί ἐπαινῶ ὅλους σας, θεμελιώνει χρηστές ἐλπίδες γιά τήν ἐφαρμογή τρόπων πρόληψης, ἀλλά καί γιά τήν προσφορά τῆς καλύτερης δυνατῆς φροντίδας στούς διαβητικούς. Ὁ Διαβήτης εἶναι ὑπόθεση ὅλων μας, καί ἡ ἀδράνεια δέν πρέπει νά εἶναι ἐπιλογή κανενός. Ὀφείλουμε νά κάνουμε ὅ,τι μποροῦμε ἀπό τήν ἔπαλξή του ὁ καθένας.
Μέ τίς ἁπλές αὐτές σκέψεις κηρύσσω τήν ἔναρξη τῆς ἐπιστημονικῆς σας ἡμερίδας καί τῶν ἐκδηλώσεων γιά τόν Σακχαρώδη Διαβήτη, εὐχόμενος ἄριστη ἐπιτυχία στίς ἐργασίες σας. Εἴθε οἱ εἰσηγήσεις πού θά ἀκουστοῦν, οἱ ἐμπειρίες πού θά κατατεθοῦν, καί ὁ γόνιμος διάλογος πού θά ἀκολουθήσει, νά προσφέρουν πολύτιμο ὑλικό, τό ὁποῖο πρακτικά ἀξιοποιούμενο νά ἀποτελέσει τό ἐφαλτήριο γιά ἕνα θαῦμα· τήν ἀναχαίτηση τῆς σύγχρονης ἐπιδημίας τοῦ Διαβήτη, πού ταλανίζει τόν πλανήτη μας.
Ὁ Θεός νά σᾶς εὐλογεῖ καί νά σᾶς ἁγιάζει πάντα!
