Αγαπητοί εκπαιδευτικοί λειτουργοί του ΟΑΕΔ, με μεγάλη χαρά και συγκίνηση βρίσκομαι ανάμεσα σας.
Η πρόσκληση σας προς το πρόσωπο μου, πέραν του ότι με τιμά προσωπικά, σηματοδοτεί την επιθυμία σας να στήσετε γέφυρες , όχι μόνο με την κοινωνία της εργασίας, όπως αναφέρετε στην πρόσκλησή σας, αλλά και με τον κόσμο των πνευματικών αξιών. Σας διαβεβαιώ, πως αύτη η επιθυμία σας για μια ολοκληρωμένη και ισορροπημένη πορεία, με συγκινεί βαθύτατα και προσφέρει φωτεινά παραδείγματα σε μια Ελληνική νεολαία που βρίσκεται σε πλήρη αποπροσανατολισμό και σύγχυση.
Το συνέδριό σας πραγματοποιείται σε εποχές κρίσιμες για την πατρίδα μας και κυρίως για τους νέους μας. Διότι αυτοί είναι που θα καταβάλλουν, όχι μόνο κόπο σωματικό, για να ενταχθούν σε μια δύσκολη και απαιτητική αγορά εργασίας, αλλά και κόπο αλλαγής μιας νοοτροπίας, που απαξίωσε την τέχνη και καθιέρωσε ως όραμα αποκατάστασης μια ανούσια και αλλοτριωμένη υπαλληλία.
Κι όμως! Ό,τι καλό έχει να επιδείξει αυτή η χώρα, ό,τι της δίνει αξία ξεχωριστή στα μάτια του επισκέπτη και του περιηγητή, είναι αριστουργήματα κατασκευής, καμωμένα από έμπειρα χέρια, κυρίως όμως από καλαισθησία ψυχής εμπείρων μαστόρων. Είναι οι άνθρωποι αυτοί, που, αφού κατέθεσαν την ψυχή τους πάνω στο υλικό, την μετέδωσαν, όχι σε απρόσωπες σχολικές αίθουσες, αλλά μέσα στο εργαστήρι, την ώρα που τα μάτια των μαθητάδων, τους παρακολουθούσαν γεμάτα θαυμασμό. Αυτή είναι η αληθινή, η αυθεντική μαθητεία.
Όσο για την πρακτική, θα ήθελα να ξέρετε, πως τον ίδιο όρο έχουμε και στην εκκλησιαστική ασκητική παράδοση. Ο όρος αυτός συνοψίζει όλη την έμπρακτη εφαρμογή εκείνων των αρετών, που ο ασκητής με κόπο εγκατάστησε στην ψυχή του. Αν λοιπόν διαπιστώνετε υποβάθμιση και κοινωνική απαξίωση της τεχνικής εκπαίδευσης στην σύγχρονη Ελληνική κοινωνία, να γνωρίζετε, πως με τον τρόπο αυτό, η κοινωνία μας ομολογεί έμμεσα, πως χρεοκόπησε από αξίες και εσωτερικό πλούτο και μετέτρεψε την χειρονακτική εργασία, από δημιουργία σε μονότονη διαδικασία. Η υποτίμηση της τέχνης ουσιαστικά ακολούθησε την πνευματική φτώχεια όλων μας.
Υπάρχει όμως και μια άλλη διάσταση: Όταν παλαιοί γεροντάδες ασκητές, έβλεπαν τους υποτακτικούς τους να αδυνατίζουν στην πίστη και την πνευματική ζωή, η πρώτη τους συμβουλή ήταν να αφήσουν τις πολλές προσευχές και να ασχοληθούν με ζήλο με κάτι πρακτικό, με το εργόχειρο, όπως το έλεγαν. Βλέπετε λοιπόν, πως η πρακτική απασχόληση γίνεται μέσον να συνέλθει ο νους και να ξαναβρεί τη χαμένη του ικμάδα.
Γι αυτό και σήμερα, ευρισκόμενος μαζί σας, στηριγμένος στη σοφία της πίστης μας μπορώ να σας διαβεβαιώσω, πως η αναγέννηση αυτού του πολύπαθου λαού θα ξεκινήσει από την επιστροφή στην εντιμότητα του μόχθου των χεριών του. Όταν ξαναγίνουμε υπερήφανοι γι΄ αυτά που παράγουν τα χέρια μας κι όχι γι΄ αυτά που ξοδεύει η απληστία μας, η δημιουργικότητα, η εργατικότητα, η φαντασία και το μεράκι θα ξαναβάλουν αυτόν τον τόπο στο δρόμο της εξόδου από τα σημερινά αδιέξοδα.
Εσείς είχατε την ευγένεια να με καλέσετε, για να ενισχύσω με τις όποιες δυνάμεις μου και την παρουσία μου τις εργασίες του συνεδρίου σας. Σας διαβεβαιώ όμως, πως αυτός που θα φύγει ενισχυμένος και πλουσιότερος από δω, είμαι εγώ. Στα πρόσωπά σας βλέπω την ελπίδα αυτού το τόπου. Τη ώρα που συμπατριώτες μας δεν μένουν μόνον άνεργοι αλλά και άεργοι, εγώ διαβάζω στα μάτια σας την όρεξη για δημιουργία και την πίστη σε μια έξοδο από την ηττοπάθεια και την απογοήτευση.
Σας το δηλώνω ευθέως και χωρίς ίχνος υπερβολής: Επιτελείτε όχι απλώς έργο πρακτικής αναβάθμισης νέων ανθρώπων, αλλά και έργο άκρως πνευματικό. Μέσα από το ζήλο σας και τους οραματισμούς σας, νέοι άνθρωποι θα ξαναβρούν νόημα ζωής, πυξίδα πορείας, κυρίως όμως αυτοπεποίθηση. Γι αυτό και με όλη μου τη δύναμη σας καλώ να αντιμετωπίσετε το έργο σας ως κοινωνική προσφορά και να επιτρέψετε τους εαυτούς σας να αισθανθούν υπερήφανοι. Είναι μια περηφάνια που εγώ δεν την φοβάμαι. Γιατί όσους ανθρώπους του μόχθο και τη δουλειάς γνώρισα, ήταν πάντα σεμνοί, ταπεινοί και με ένα ήθος, που πάντα μου θύμιζε τις καλύτερες στιγμές της παράδοσης αυτού του τόπου. Αυτή η ποιότητα θα συνεχιστεί, φτάνει να κρατήσετε ισορροπία, ανάμεσα στην τεχνική σας ικανότητα και την ψυχική σας τροφοδότηση. Μην περιφρονήσετε την πνευματική σας καλλιέργεια. Θα προσδώσει αξία και ποιότητα στη δουλειά σας.
Κι ακόμα, μην ανησυχείτε για την κοινωνική σας αναβάθμιση σας. Για τη ζωή, την αληθινή ζωή, που προχωράει με τον κόπο και τον ιδρώτα των εργαζόμενων ανθρώπων, είστε οι αληθινοί άρχοντες, οι αληθινοί πρωταγωνιστές, που δίνουν στη γνώση νόημα, μορφή και αποτέλεσμα χρήσιμο για ολόκληρη την κοινωνία. Και έχει φτάσει ήδη ο καιρός που και αυτή θα αναθεωρήσει.
Με όλη μου την ψυχή, εύχομαι ο Θεός, Του οποίου έργα των χειρών Του είμαστε, να στέκεται πάντα δίπλα σας και να καθιστά τα έργα των δικών σας χεριών στήριγμα και προοπτική της ταλαιπωρημένης μας πατρίδας.
Ο Θεός μαζί σας!
