Γεννήθηκε την 1 Δεκεμβρίου 1952 στη Δρυμαία Φθιώτιδας.

 Είναι γόνος πολύτεκνης Ιερατικής οικογένειας έχοντας μητέρα την κα Αθανασία και πατέρα έναν αξιαγάπητο Ιερέα τον π. Θεόδωρο, η οικογένεια του οποίου εκτός από τον π. Παναγιώτη έχει δώσει στην Ιεροσύνη ακόμα ένα αδελφό τον π. Ιωάννη.

Άρχισε το Δημοτικό στη Νέα Αγχίαλο και το τελείωσε στο χωριό Κοκκίνα.

Κατόπιν το Γυμνάσιο και το Λύκειο στο Βόλο.

Στις 27 Σεπτεμβρίου 1972 εισήχθη στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (ΣΣΕ).

 Το 1976 αποφοίτησε και υπηρέτησε άξια τις τάξεις του Ελληνικού Στρατού ως αξιωματικός των Τεθωρακισμένων.

Παρασημοφορήθηκε

Με το παράσημο Χρυσού Σταυρού του Τάγματος της Τιμής από τον τότε Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κων/νο Καραμανλή.

Με το Παράσημο του Ταξιάρχη αλλά και του Χρυσού Σταυρού του Τάγματος των Φοινίκων.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του αποφοίτησε από δέκα και πλέον σχολές εκπαίδευσης Αξιωματικών.

Το 1998 αποστρατεύτηκε από τις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων με το βαθμό του Συνταγματάρχη.

Αμέσως μετά η αγάπη του τον οδήγησε στην αγκαλιά της εκκλησίας.

Χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Μητροπολίτη Δημητριάδος κ.κ. Ιγνάτιο την 28η Νοεμβρίου 1999 στον Ιερό Ναό Αναλήψεως και Πρεσβύτερος την 4η Δεκεμβρίου 1999 στον Ιερό Ναό Αγίας Βαρβάρας.

Υπηρέτησε για σαράντα περίπου ημέρες στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Βόλου.

Την 10 Ιανουαρίου 2000 ήρθε και υπηρετεί στον Ιερό μας Ναό.

Είναι ο υπεύθυνος της Νεότητας του Ιερού μας Ναού.

Είναι υπεύθυνος της Θρησκευτικής Υπηρεσίας συμπαράστασης στρατευμένων της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος.

Είναι έγγαμος Ιερέας και από το γάμο του με την πρεσβυτέρα Κωνσταντινιά απέκτησε δύο παιδιά.